İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri,olamadıkları “kişiyi” anlatırlar.
Sayfa 154Kitabı okudu
“Çanakçı çanakçıya gıpta eder,dülger dülgere,dilenci dilenciyi kıskanır,şair şairi.” Yapma be Hesiodos. Oldu mu şimdi ! Nasıl yok edeceğiz,bizi yok etmeden hasedi?
Sayfa 105Kitabı okudu
...
-Peki dünyanın en büyük yalanı ne?
-Ne mi ? Hayatımızın belli bir anında, yaşamımızın denetimini elimzden kaçırırz ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur.
Sayfa 57
Okur Takip Önerileri
İnsanlık;herkesin yalnızca üzerine alındığı fakat kimsenin üzerine giymeye cesaret edemediği bir tür cehennemdir.
Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Biliyor musun,
İnsan üzgün olduğu zaman gün batımını çok sever.
Duvarı yıkmaya gücüm yetmiyorsa, kendimi parçalayacak değilim elbette. Ama önümde duvar var diye boyun eğmeyi de kabullenemem.
"Çok tuhaftı. Ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu.
Hevesini ağzına sokup, kursağına kadar ittirenlere inat;
VAZGEÇME !
Zaman o kadar cimri ki; hiçbir saniyesini vermiyor geri.
"Ah o tatlı çocukluk çağım! Hayatımın yirmi beşinci yılında senin özlemini çekip hayıflanmak ve ölürken bir tek senin anınla keyiflenip seni minnetle anmak ne ahmakça!"
"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"Peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
"İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan."
