"Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum..." diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.
Sayfa 35Kitabı okudu
Ben bu koca okyanusun içindeki damladan başka bir şey değilim
Sayfa 28Kitabı okudu
Eğil camdan dışarı
Altınsaçlı,
Duydum söylediğin
Neşeli ezgiyi
Kapandı kitabım;
Okumuyorum daha,
Seyredip ateş dansını
Döşemede.
Bıraktım kitabımı,
Çıktım odamdan,
Duydum ya şarkını
Karanlığın içinden
Söyleye söyleye
Neşeli ezgiyi,
Eğil camdan dışarı,
Altınsaçlı.
Okur Takip Önerileri
Ne diyordum? yağmurlar, evet
Üşümüyorum ürperiyorum sadece
Biçimini zorlayan bir kedi gibi
Dur biraz
Kapı çalındı, hayır, telefon
Telefon kapı telefon
İkisi birden mi yoksa
Yoksa
Ne telefon ne kapı
Bir şimşek sesi hiç olmazsa
O da değil
Ses filan duymadım ki ben
Yuvarlandıkça büyüyen
Bir kartopunun yumuşak sesi mi? belki
İki sesi taşıyan bir ses
Neden olmasın
Biraz önceki gibi
üstümden biri kalkmıştı –yok canım–
Öyle değil, bir gölgeydi hepsi hepsi
Yer değiştiren gezgin bir gölge
Bahçedeki ceviz ağacından
İçeri sürüklenen.
NELER ALMALIYIM YANIMA
I
Şiir için: yılgı, sessizlik, yavaşlatılmış uyum
Acı için: bir kandil, bir tütün kesesi, bir iskemle kırık
–çocuklar kapı önlerinde otursunlar, oynasınlar ya da–
Düş için: kendini denizde sanan o bunak kaptan
–gerekli çok–
Şarkı için: kalmadı usumda tek dize –ama o dizelerin sesi var,
ilk ağızdan çıktıkları günkü
Sayfa 81Kitabı okudu
Ölüler ki bir gün gömülür
İçimizdeki ölüler, dışımızdaki ölüler
İnsan yaşıyorken özgürdür
İnsan
yaşıyorken
özgürdür.
Her insan biraz ölüdür
Biz de biraz ölüyüz.
Işığın aydınlattıkları, gösterdikleri..ve..ışık yüzünden görünmez olanlar, yok sanılanlar: İyilik, güzellik, arıtan, yücelten değerler hangilerinde?
Sayfa 27Kitabı okudu
Yolumuza devam ettik. Kayaların arasında otlarla kaplı bir yerde, başını kuma gömmüş bir adam vardı. " Burada yıkanabiliriz, o bizi göremez." dedim ruhuma.
“ Hayır, binlerce kez hayır.” dedi ruhum. "Bu gördüğün insanların en kötüsüdür. Ruhunu gizleyen tam bir softadır."
Sayfa 38Kitabı okudu
"Tesadüf" dedi, "tesadüf diye bir şey yoktur dünyada. Tesadüf, gafillerin sırra verdiği isimdir. Sırrı bilmeyen ona tesadüf der ancak. Hakikati bilen hakikati görür. Tesadüf, cahillerin ve gönlü körlerin avuntusu..."
Sayfa 66Kitabı okudu
Sahipsizdim, kimsesizdim ve hiç olmadığım kadar sessizdim. Ölecek bir yerim, yatacak bir mezarım bile yoktu. Şimdi burada ölsem yokluğumu dahi hissetmezdi kimse ve ben bunu biliyordum. Belki de bildiğim için ölemiyordum.
Sayfa 64Kitabı okudu
Zaman acayip bir şeydi demek ki. Bir masum çocuğun gözlerinden güveni, onlarca insanın ruhundan memnuniyeti, sevgiyi, merhameti almıştı. Peki ya ne vermişti karşılığında?
Sayfa 21Kitabı okudu
Derin bir nefes aldı önce. "Adam, kadına zihnini açmadan ona sahip olamaz. Ve eğer adam, kadına zihnini açmışsa kadın ona çoktan sahip olmuş demektir."
Bir de bakmışım ki ölmüşüm!
Dünya sönmüş başucumda;
Bir türlü gözümden gitmez
Ne gurbetlere düşmüşüm!
İsterdim ki avuçlarımda!...
Kimse halim sual etmez
Sorma nelerden olmuşum.
Nelere etmişim veda;
Böceklere gücüm yetmez
"Hayat yaşayan her şeyden daha yaşlıdır; güzellik daha güzel biri doğmadan kanatlanmıştır ve hatta gerçek söylenmeden önce gerçektir."
Eğer çirkinlik diye bir şey varsa, o da, gözlerimizdeki önyargılı ölçekler ve kulaklarımız tıkayan balmumunun ta kendisidir.
Sıkıntıya ve dara düşünce dua ediyorsunuz ; keşke sevinciniz doruklarda olduğunda ve bolluk günlerinizde de dua etseniz.
Ne gariptir ki toplum olarak, aklı yavaş olana değil de ayağı yavaş olana, yüreği kör olana değil de gözü kör olana acırız.
Boşluklarda uçması için bırakılan bir kuştur düşünce, kelimelerin kafesinde iken kanatlarını açsa bile uçamaz.