Herkesin bir manası vardır. Lakin akıl tek başına o manayı anlamaya yetmez. Akıl bilmek için gönül bulmak içindir. Bilmek istersen düşün, bulmak istersen hisset. Zira aradığın da bulacağın da zaten senin içindedir.
Sevgili Dost, Kim kazandı?
Atom bombasını Hiroşima’ya atan mı?
Everest’in tepesine ilk kez varan mı?Doksanıncı dakikada maçı alan mı?
Kim kazandı?
Kitapları milyonlarca satan mı?
Kafasıyla mermerleri kıran mı?
Sesiyle dünyayı ayağa kaldıran mı?
Kim kazandı?
İspanyollar mı? Kızılderililer mi?
Hitler mi, Yahudiler mi?
Beyazlar mı, zenciler mi?
Kim kazandı?
Diriler mi, ölüler mi?
Çobanlar mı, sürüler mi?
Efendiler mi, köleler mi?
Kim kazandı?
Sevgili Dost, Herkes kaybetti.
Ölüm kazandı.
Mezar taşlarına “Huve’l Bâki” kazındı.
İnsanların çoğu dışarıdan birileri tarafından yönetilir. Tıpkı dünyanın güneş etrafında dolanırken izlediği yörüngeyi sorgulamadığı gibi modayı, fikirleri sorgulamadan takip ederiz.
Hayat yolunun bir garip, bir muzdarip yolcusuydum şimdi. Gönlü kırık, bağrı yaralı bir kuş gibi gidiyordum arkama bakmadan. Çatlamış çölüme yağmurlar yağsın, solmuş gülüme goncalar açsın ve kararan ruhuma gündüzler ağsın diye dualar ederek gidiyordum.