Hidayet’in neden intihar ettiğini daha iyi anladım bu kitabı okuduktan sonra. Bazı yazarlarla eş değerde olan duygularım var benim.Adı anılınca direkt o hisse büründüğüm.
Pişmanlık=Sabahattin Ali
Zihin ağrısı,keşmekeşlik=Dostoyevski
Umut=Sait Faik
Aşk=Cemal Süreya
Keder=Ahmed Arif
Yazgı=Ahmet Hamdi
ÖLÜM= SADIK HİDAYET
Ölüm denilince aklıma ilk gelen isim Hidayet...
11 hikayenin her birinde ölüm, kan, ihanet, nefret, öfke duygularına o kadar çok yer vermiş ki.
Ağzımda bir acı tat bıraktı bu kitap.
Hani dişlerinizi fırçalarken daldırıp çok sert fırçaladığınızda diş etiniz kanar tükürseniz dahi o kan tadını ağzınızda hissedersiniz. Onun gibi işte... Melankolik ruhlu bireyler için birebir iken duygusal ruh donanımına sahip bireyleri sarsıp sırsalayacak türden bir hikaye kitabı benim için...