Nazan gercek
@Nazohan86
249 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Katkıda bulunmazsan hayatta ilerleyemezsin..
Hala geçmişe dair umitlerim var. Bundan büyük ironi olabilir mi? Geçmişe dair ümitleri olan adam ,geçmişe takılıp kalmış demektir. Geçmişe takılıp kalan birini bekleyen bir gelecekten bahsedilemez. Çok tehlikeli bir ruh halidir bu süratle kurtulmak gerekir.
Zaferlerin sizi arındırmak gibi bir özelliği vardır. Yıkım ,ölüm sizin yanibasinizda kalir ,omzunuza dokunur, adımlarinizı yavaşlatır ve uykularınızi ele geçirir.
Okur Takip Önerileri
Suçluluk duygusu insana olmayacak şeyler yaptırır.
Sürekli koşan kişi, sakın kalıp düşünenden hep daha az şey bilir.
Bir insan sana ne kadar benzerse , o kadar da benzemez . Hiçbir insanın bir başka benzeri yoktur.
Sitmalar, hastalıklar , zulümler, buyruklar,acliklar, yoksulluklar, insan soyunun yaşama direncini kiramamis, ,insanoğlu kiyimlardan, asagilamalardan, sakatliklardan , kirimlardan sonra bile yaşamını sürdürmüştü. Bu korkunç güç , bu sonsuz direnc, bu yaşamak için katlanilan en aşağılık durumlar neydi, ne içindi?
Adam yarı uykuda , yarı düşde , bir insan canının ne kadar tatlı, vazgeçilmez olabileceğini, kimi insanların, belki de büyük bir insan çoğunluğunun canlarını vermemek için ne kadar alcalabileceklerini ilk olarak düşünüyordu. İnsan canı bu kadar alcalmaya değer miydi? Ne pahasına olursa olsun insan yasamini sürdürmeli miydi?
İnsandaki çocuk vicdanı ,tohumdaki öz gibidir. O öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez. Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin , insanoğlu dogdukca ve öldükçe , insanoğlu yasadikca, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır.
Dedem diyor ki , eğer atalarının adlarını, kim olduklarını unutanlar, kötülük yapmaktan utanmazlarmis. Çünkü o zaman insanin nasıl biri olduğunu ne cocuklari bilirmiş ne de çocuklarının cocuklari
İnsanların sofrada tek kelime konuşmadan oturmalari, ama kafalarında şüpheli, kötü düşünceler olması kadar sıkıcı, fena bir şey yoktu.
İnsan yalnız olunca neler neler düşünür... gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını. O pek gerilerde kalan yıllarını, erisilemeyen ve erisilemeyecek olan bir isteği hatırlamak, düşünmek de hoş bir şeydi. Niye böyle olur? Bunu da bilmez insan. Ama zaman zaman bunları düşünmekten, o günleri yeniden yaşıyor gibi olmaktan hoşlanır. ...
Kendi ayıbını örtmek isteyen başkalarının yüzüne kara çalar. ..
Bir adam dünyaya getirmek ve onu yetiştirmek çok uzun zaman ister. Ama onu öldürmek çok kolaydır..
Kendisini saydirmasini bilmeyeni saymazlar....