Bugüne kadar okuduğum en iyi psikolojik tahlillerden biriydi. Kitap, St. Petersburg'da bir öğrenci olan Raskolnikov'un zihnindeki düşüncelerin, suç işlemesi ve sonrasındaki vicdan azabıyla mücadele etmesini konu alıyor. Bu basit bir mücadele değil, yaşamımız boyunca arada kaldığımız pişmanlık duyduğumuz her an, içimizden geçenlerin bir yansımasını bulabiliriz bu kitapta. Her insandan bir parça var.
Dostoyevski, kitapta suçun doğasını ve insanın iç dünyasındaki çelişkileri ustalıkla işlemiş, üslubu ise oldukça etkileyici ve samimi. Raskolnikov'u, hem kahraman hem de suçlu olarak tasvir ediyor. Bizlerse, karakterin iç dünyasına doğru uzun bir yolculuğa çıkıp derin bir bakış açısı kazanıyoruz. Kitapta yapılan yoğun karakter analizi aynı zamanda kahramanımızla duygusal bir bağ kurmamıza da sebep oluyor.
Kitabın sonu bence oldukça şaşırtıcı ve dramatik. Dostoyevski kitap boyunca bana kendimi sorgulatırken, sonunda bir çözüm sunarak beni oldukça derin düşüncelere itmişti.
Suç ve Ceza, insan doğasının karmaşıklığını ve suçun psikolojik etkilerini etkileyici bir üslupla işleyen unutulmaz bir eser. Dostoyevski'nin samimi ve derinlikli üslubu, okuyucuları iç dünyalarına doğru bir yolculuğa çıkarıyor.
Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022159,3bin okunma
Bir yetişkinin hayatında meydana gelen olayların, çocukların dünyasına yansıması oldukça sade ve samimi bir şekilde aktarılmış. Bence romanı bu kadar sevmemiz, yazarın samimi anlatımından kaynaklanıyor. Hangimiz küçük Scout Finch gibi isyan etmedik ki. Ya da hatalarımızda onun gibi korkmadık... Belki de hala içimizde ki çocuk aynı tepkileri
“Bunu nasıl yapabilirler nasıl?”
“Bilmiyorum ama yaptılar. Daha önce de yaptılar, yine yapacaklar ve yaptıkları zaman… Öyle görünüyor ki yalnızca çocuklar ağlayacak.”
Nasıl olacak yarabbim? O gün gelince ne yapacağım? Diye titredim ve böyle anlarda gelip geçti. Küçük zamanlar birikti, büyük şeyleri ezip geçti. Bu baskılara, bu sertliğe dayanamam, diyordum; zamanla her şey yumuşadı.