Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Hera
Hera
@Purelight
Görsel Sanatlar Öğretmeni
Gazi Üniversitesi
599 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İlk kez Rasim Özdenören okuyan biri olarak söylemeliyim ki cidden etkilendim. Dili yalındı ama hikayeler biraz karmaşıktı. Hatta şöyle diyeyim rüya gibiydi. Hani rüyalarda tuhaf, saçma olaylar olur ya aynı öyleydi. Ve bazılarının sonunda yarım kalmışlık hissiyatı veriyordu bana kalırsa. Bir soru işareti bırakıyordu ardında.
Hikayelerin gizemli ve olağandışı olması sadece bu kitaba mahsus sanıyorum ama güzel bir etki bıraktı bende. Yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Yaşar Kemal yine Yaşar Kemalliğini yapıyor. Çukurovanın havasını, toprağını, insanını gözümüzün önüne seriyor.
Kasaba çeltik ağalarının elindedir onun dışında köylü yoksulluktan sıtmadan geberir haldedir. Çeltik yani pirinç ekme zamanına yakın kasabaya genç bir kaymakam atanır. Genç kaymakam ilk başta neler döndüğünü anlamaz ama anlayınca da ağalara kök söktürmeye başlar.
Ama işin yürek burkan yanı köylünün halidir her ne olursa olsun.
Yaşar Kemal ne yazarsa yazsın insanın kalbinin ta derinine dokunuyor. Geçmiş zaman Türkiyesini koyuyor.
Ama bazen belki diyor insan. Belki hâlâ oralar aynıdır. Kim bilir?
Uzun zamandır okumayı istediğim bir romandı. Açıkçası böyle bir şey beklemiyordum nedense. Yani evet distopya denince akla daha farklı şeyler geliyor. Kuşkusuz eser okuduğum çok farklı eserlerden biriydi. Özellikle dili itibariyle. Biraz Çavdar Tarlasında Çocukları anımsattı bana dili. Ve tabi ikisinde de baş karakter bir ergendi.
Kitabın konusuna gelecek olursak baş karakterimiz bizim çok Mütevazı Anlatıcımız tarafından dikizliyoruz onun yaşadığı olayları. Kendisi ve onun çetesi, kötü dünyanın kötü çocukları diyebiliriz. Ama kötü olan yalnızca onlar değil. Yazarın dediğine göre geceler onların yani şiddet aşkıyla yanıp tutuşan gençlerin.
(Bu kısımdan sonrasında biraz spoiler olabilir.)
Alex ve çetesinin yaptığı korkunç olaylarla başlayan bir geceden sonra çetede ters giden durumlar oluyor ve sonraki gece işler hiçde yolunda gitmeyerek Alex kodesi boyluyor. Orda iki yıl kaldıktan sonra hükümet ıslahevi için Alex'i kobay olarak seçiyor. Ve olaylar daha da ilginçleşiyor.
Yazarın eleştirdiği bir çok nokta var ama bence en belirgini seçim yapamayan insan insanlıktan çıkar, demesi. Ve bu şekilde giderek birbirine benzeyen insanları ve onların düşünemeyen birer robot, oyuncak haline gelmesinden bahsediyor.
Az önce filmini de izledim. Genel olarak kurguya sadık kalınmış olsada hayallerimde daha güzeldi. Hep öyle olmaz mı zaten.
Sabah okuduğum yararlı bir incelemeyi de şuraya iliştirmek istiyorum.
İyi okumalar :)
frpnet.net/incelemeler/oto...
Okur Takip Önerileri
Daha önce hiç benzerini okuduğumu hatırlamıyorum. Gerçekten bir başyapıt. Okurken, sokakta yürürken kendi kendime konuşmalarım geldi. İllâ her roman kahramanını kendime benzeteceğim ya(!) Ama bu karakter başka. Bambaşka. O toplumdan sıyrılmış. Toplumun dayattıklarına karşı. Herkes Bay C. diyor ama ben C. Efendi diyeceğim ona. Sebebi Bayan Naciye... Neyse konuyu saptırmayalım.
(Bundan sonraki kısımlar biraz spoiler içerir.)
C. Babasının davranışları sonucu doğan bir karakter. Küçüklüğünün bir yansıması. Elbette çocukken yaşadıklarımız bizde büyük izler bırakır ama burda C.'nin C. olmasına neden oluyor. Babasının paraya verdiği değer, oğluna vermediği sevgi, onu Aylak Adam yapıyor esasen. Babası ne kadar çok paraya değer veriyorsa O umarsızca harcıyor o parayı.
Ve C. arayışta. Çocukluğundaki tek sevgi kaynağı olan Zehra Teyzesi gibi bir kadın istiyor. Bunu romanın sonlarına dogru anlasak da onun derdi bir tutamak yalnızca...
Bazı cümleleri varki cidden insanı düşünmeye itiyor. Titizlikle yazılmış bir roman olduğunu anlıyorsunuz. Unutulamayacak bir roman çağının ötesinde ve ötesinde olmaya devam edecek.
Yaşar Kemal okumak artık benim için durdurulamaz bir alışkanlık olma yolunda ilerleyecek gibi görülüyor. Öyle bir dili var ki ne yazsa büyük bir zevkle okunur. Bizden biri olduğunu hissettiriyor. Kitaba gelecek olursak içeriğini 1960-1993 yılları arasındaki diğer eserlerinden, konuşmalarından derlenerek oluşturulmuş genelde deneme tarzı yazılardan oluşan bir kitap. Onun düşünceleri belki 40-50 yıl öncesine de dayansa hâlâ hak vermemek elde değil. Yaşar Kemal'i tanımak anlamak için okunabilecek güzel bir kitap..
Kitap 70 sayfaydı ama ben yarısına kadar kitabın içine tam olarak giremedim. Sanırım bu biraz benden dolayı... Ama her zaman bir gerginlik ve karartı vardı içimde. Kitabın yarısından sonra daha büyük bir şevkle okudum son 10 sayfaysa kesinlikle iyiydi. Sonunda belki bir kaç damla gözyaşı dökmüş bile olabilirim. Ve tabi onca korkudan sonra bir "Oooh!" çektim.
(Belki burası spoiler sayılabilir!)
Şunu da belirtmek istemeliyim ki kadın öyle bir kocası olduğu için şanslı doğrusu ama adam az daha öldürtecekti kadını... Yine de ben en çok çocukların kavgasında adamın tutumunu ve ordaki konuşmalarını sevdim.
Bilmem nasıl başlasam neresinden başlasam.. Yaşar Kemal'in ilk okuduğum eseri ve kendi kendime "Neden daha önce okumadım!?" diyerek söylendiğim çok oldu.
Bir kere kitabı kütüphaneden alırken ismi çok hoşuma gitmişti "Bu Diyar Baştanbaşa" Rüya gibiydi sanki.
Kitabın içeriğine gelecek olursam; Yazarın gazetecilik yaptığı yıllarda gezdiği gördüğü yerlerdeki yaşadığı olayları anlatıyor. Ama nasıl anlatıyor okuyan bilir. İnsanın tâ yüreğine dokunuyor Anadolunun sıcaklığı, fakir halkın sefaleti, imkansızlıklar, hastalıklar. Hepsini buram buram hissettiriyor.
Ayrıca yazarın çok da güzel mizah anlayışı var. Bundan önce bir gezginden gezi yazılarını okumuştum ama bir ustadan okumak farkı gösteriyor. Oranın havasını soluyorsunuz, sıcağını, soğuğunu hissediyorsunuz. Halkın çaresizliğine yanıyorsunuz. Diyarbakır'dan Van'a Erzurum'a, Antep'e, Amasya'ya sonra Ağrı'nın zirvesine kadar çıkıyorsunuz Yaşar Kemal'le birlikte. Görseniz ne maceralar...
139. Sayfada bir alıntı vardı onunla yazımı bitirmek istiyorum ki bu alıntı benim için incelemenin özeti:
"Demek,demek," dedi, "biz memleketimizi hiç tanımıyormuşuz demek?"
Moliere'in okuduğum ikinci eseri, ilki "Kibarlık Budalası" idi. İki eserde de başrolün saf ve cahil bir tip olduğu görülüyor. Ve onun arkasından oynanan oyunlarla güzel bir güldürü çıkıyor.
Argan , kendini hasta sanan bir adam, Çünkü doktorlar onu buna inandırmıştır. Hastalığının adını dahi bilmeden , ben çok kötüyüm, çok fenayım, tedavi olmazsam ölürüm, diyen birisidir. Şimdiki zamana bakınca aynı şeylerin yine insanların başına geldiğini görüyoruz. Kendileri hiç araştırmadan mütemadiyen doktorlara inanan insanlar...
Moliere güldürürken düşündüren zeki bir yazar, tiyatrocu bence.
Tıpkı kitabın adına uygun rüya gibi bir tiyatro eseriydi. Bir gecede bitirdim. Okuması hem kolay hem de zevkliydi. Nazım şeklinde olduğu için akıp gidiyordu. Kafamda melodiyle canlandırıyordum. Ellerine sağlık Shakespeare harika bir eserdi!
Mehmet Genç ülkemizdeki bilinen gezginlerden biri. Hakkını vererek geziyor diyebilirim. Kitabı okurken sanki onunla yaşıyorsunuz. Dili rahatlıkla anlaşılıyor. Olayları uzatmadan özünü veriyor ve bazı olayların sonundaki QR kodlar sayesinde fotoğraflarına ulaşıp gözümde daha iyi canlandırabiliyordum. Okudukça sizde arkanızda her şeyi bırakıp fütursuzca gezmek isteyeceksiniz.
