Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Muhammet Fatih Öztürk
Muhammet Fatih Öztürk
@TheZorba
Hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm...
9 kütüphaneci puanı
241 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Güzel başladı, sürükleyici devam etti ve klasik bitti..
Japon edebiyatına fazla aşina olmayan bir okur olarak, başlangıç için bu roman ve yazarla karşılaşmış olmak bir şans oldu desem yeridir.
Romanın her ne kadar bazı kaynaklarda büyülü gerçeklik sınıfında olduğu belirtilse de bence, realizmle sembolizmin iç içe geçtiği ve psikolojik roman türünde denebilecek seviyede iç seslerin cirit attığı bir eser.
Final bölümünde giriş bölümündeki gizin açığa çıktığı bu romanın gelişme bölümünde, bazı yerlerde heyecandan satırları adeta uçarak okudum. "Acaba ne olacak, başarabilecek mi" diye düşünmekten kendimi alamadım ve sanırım bazı kişisel sebeplerden ötürü fazla empati yaptım.
Dil olarak oldukça akıcı, anlaşılır ve başarılı. Sıkıldığımı hiç hatırlamıyorum. Hatta bitmese, biraz daha devam etse dediğim bir eser oldu.
Romanın finalinde ana karakterin, aslında iç dünyasının mı yoksa yansıtıldığı gibi bir dış çevrenin mi etkisinde olduğunu tam anlayabildiğimi söyleyemem. Bu belirsizlik de sanırım hoşuma gitti.
Alışılmış mekan kurgusunun dışında bir dünya/distopya hayal ettirdiği için de yazara ayrıca teşekkürlerimi ve saygılarımı sunuyorum.
Gönül rahatlığıyla tavsiye edebileceğim, değerli bir eser.
İyi okumalar dilerim.
Reddedin otoriteleri..
Vurucu başladı güzel devam etti etkili bitti..
Başta belirtmekte fayda var, kitap, Jiddu Krishnamurt'un konferans, sohbet ve konuşmalarından derlenmiş olup, bizzat yazar tarafından kaleme alınmış değil.
Eser giriş bölümünden itibaren tüm her şeyden soyutlanmadan insanın insan olamayacağı temeli üzerinde ilerliyor.
Anlatım dili olarak çok sade, akıcı ve naif.
İnsana dair önemli meselelerin/problemlerin aslında çözümünün yine yanı başımızda, kendimizde olduğu vurgusu kitabın tamamına hakim.
Bir solukta okuyup bitirebileceğiniz, içinizde bazı değişmeleri başlatacağını daha okurken hissettirebilecek etkide bir kitap.
Yoksa siz hala otoriteyi reddedenlerden değil misiniz?
Tavsiye eder iyi okumalar dilerim.
Sıkıcı başladı, durağan ilerledi ve güzel bitti
Sovyet hapishanelerinde geçen bir günün anlatıldığı bu roman, yazıldığı dönem itibariyle cesur politik dokunuşlar yapsa da bir çok okuyucunun ilgisini çekeceğini düşünmüyorum.
Edebi yönü itibariyle bir "Ölüler Evinden Anılar" değil, ama Rus Edebiyatı severlerinin aşina olduğu bir üslupla kaleme alınmış.
Betimlemelerin ve derinliğin biraz daha fazla olmasını beklerdim..
Okunduktan sonra insanı haline şükrettirecek bir hapishane/sürgün ortamının anlatıldığı bu romanın bana çok hitap etmediğini söylemeliyim.
İyi okumalar..
Okur Takip Önerileri
Klasik bir tat..
Güzel başladı, güzel devam etti ve güzel bitti..
Uzun süredir klasik bir tattan mahrum bir okuyucu olarak, bu roman beni ilk gençlik yıllarıma götürme başarısını yakalamasıyla gözümde ayrı bir değer kazandı.
Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun çöküşünü 3 neslin gözünden aktaran roman, gerçek olaylar örgüsünü ustalıklı bir kurguyla okuyucuya aktarmayı başarıyor.
Romanın giriş bölümünde yer alan Solferino Savaşı ve burada gelişen olaylar ilerleyen bölümlerde yazarın geçmişle gelecek arasında ne denli sıkı bir bağ olduğunu aktarmada kullandığı en önemli enstrüman.
Konusu her ne kadar bir imparatorluğun çöküşü olsa da dede-baba-oğul arasındaki ilişkilerin Babalar ve Oğullar romanındaki derinlikle işlenmesi, aslında yazarın asıl vurgulamak istediği şeyin, aile ilişkilerinin bir insanın kaderi ve karakteri üzerindeki etkisinin ne denli etkili olduğunu göstermek istemesi olduğunu düşünüyorum.
Eserin dili oldukça akıcı. Edebiyat severlerin satır aralarında yakalamak istedikleri kaliteli betimlemelerin ve çözümlemelerin başarılı örneklerini barındırıyor.
Tavsiye edebileceğim nitelikte ve kalitede olduğunu düşünüyor, özellikle klasik bir tat arayanları ısrarla okumaya davet ediyorum.
Yerli Fiğht Clup mı?
Serseriliğin bilgeliği mi yoksa bilgeliğin serseriliği mi? Roman bu sorulara cevap aramakla birlikte edebiyat severler için alışılagelmiş edebi dilin dışında farklı bir anlatım tarzı kullanarak kitap severlere sıra dışı bir okuma zevki tattırıyor.
Romanın giriş bölümünde yer alan karanlık ve puslu hava, gelişme bölümünde dağılarak olaylar daha aydınlık bir mecrada gelişmeye başlıyor.
Kullanılan dil itibariyle akla yer altı edebiyatı üslubunu hatırlatsa da roman, nev-i şahsına münhasır dili oluşturmayı başarıyor ve üslup, konuyu bağlamından koparmıyor.
Romanda yer alan aforizmalar aslında hepimizin aşina olduğu sokak kültürüne atıf yapmakla çoğu yerde insanı tebessüm ettirmeyi başarıyor.
Gerçek zamanlı olarak kaleme alınan bu eser, 60'lı yılların İstanbul'una ve İstanbul'lu denizcilerin yaşamına dair hoş dokunuşlar ve ufak da olsa siyasi göndermeler yapmayı da ihmal etmiyor.
Bir anlamda yerli "Fiğht Clup" diyebileceğimiz bu kitap, yerel çizgiler içerisinde evrensele uzanmasıyla türü itibariyle başarılı bir çerçeveye oturuyor.
Eleştirebileceğim husus ise final bölümü. Farklı ve çarpıcı bir son beklerken daha muğlak ve havada kalan bir kapanış, bende biraz hayal kırıklığına sebep oldu diyebilirim. Yine de son bölüm itibariyle genel akış çizgisini bozmadığını ve aslında kitabın ruhuyla uyumlu bir final yaptığını -zira serseriliğin bilgeliği hayatın içinden gelmesi ve ondan beslenmesi nedeniyle her zaman gelişmeye açık ve sonsuzdur- da eklemek gerek.
Baş karakterinin karanlık iç dünyasını, dış dünyanın aydınlığıyla harmanlayan bu eseri kitap severlere gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim.
İyi okumalar..
Olmadı mı Olmuyor..
Hani bazı kitaplar vardır ya sizi bir türlü içine almaz, kitabı elinize almak bile istetmez, işte maalesef bu kitap da benim için o sınıfa girdi ve hatta sınıfta da kaldı.
Kitaplarımı genelde uzun araştırmalar sonucunda seçer ve okurum. Bu kitap için de aynı durum oldu ve beklentim de yüksekti. Fakat okumaya başladıktan sonra bir türlü kitaba ısınamadım.
Romanlarda en çok dikkat ettiğim iki husus var, birisi konu diğeri üslup. Bu kitapta konu giriş bölümünden itibaren savrularak ilerliyor ve kitabın ortalarında sizi de savurmaya ve bütünlükten uzaklaştırmaya başlıyor. Konusu hiç cazip gelmemekle birlikte üslubunun fena olmadığını söyleyebilirim.
Yazarının en iyi kitabı olduğu ve kendisinin 20. yy’ın en iyi yazarlarından biri olduğu söylense de bazen olmadı mı olmuyor. Çok daha iyilerini okumuşken bu görüşe katılmıyorum.
Açıkçası, romanlarda konu bütünlüğü ve bir anlatı/hikaye arayanlar için uzak durulması gerektiğini düşünüyor, tavsiye soran arkadaşlara da okunacak daha çok güzel kitap var diyorum.
Anlatım tarzı enfes..
Daha önce hiç İsrail edebiyatından bir eser okumamış biri olarak, biraz da kaderin cilvesi okumaya başladığım bu kitap bana yeni bir dünya kazandırdı.
Konu itibariyle; aile içi çatışmalar, zor kararlar ve akıp giden zaman içerisinde yaşamda birey olarak tutunabilme çabası işlenmiş.
Kitap, geçmişle gelecek arasında çok sağlam bir bağ olduğunu, ailenin, aslında bir yerde "herşey" olduğunun mesajını veriyor alttan alta.
Ancak bu kitapta beni en çok etkileyen şey anlatım dili oldu. Sanırım hep ikili diyalog şeklinde anlatım tarzı seçen kitaplara alıştığım için bu kitaptaki 3. kişi anlatımı ve bunun çok başarılı bir teknikle kullanımı, edebi zevke önem veren birisi olarak benim açımdan çok farklı ve güzel bir deneyim oldu.
Tavsiye eder miyim? Kesinlikle! Özellikle anlatım diline önem veren ve farklı tarz bir anlatım üslubu arayan okurlar için biçilmiş kaftan.
İyi okumalar dilerim..
Çocuk Eğitimi
Bebek bekleyen veya çocuğu yeni doğmuş olan her anne ve baba, bebek yetiştirme konusundaki tecrübesizliğini bir şekilde gidermek ister ve aslında bunun zorundadır.
Bu kapsamda en kolay kaynak tabi ki yine kitaplardır. Kütüphanemde eşimin eğitimci ablasının hediyesi olan bu kitap kafanızdaki bir çok soruyu cevaplayacak nitelikte.
Ancak başta
Suat ah Suat!
Kitaplarını okumaya Saatleri Ayarlama Enstitüsü ve Beş Şehir ile başladığım büyük yazarın Huzur kitabı, bence kendisinin en iyi eseri olduğu gibi roman türünde edebiyat dünyamızın şaheserlerinden birisidir.
Her kaliteli romanda olduğu gibi bu kitapta da giriş bölümü okuyucuya pek cazip gelmese de aslında ilerleyen bölümlerde sizi nasıl etkili ve
Ah Bestseller’lar
Şahsen modern bestseller kitaplardan uzak durmayı ilke edinenlerdenim. Bir vesileyle okuduğum bu roman, aldığım bu kararın ne kadar yerinde olduğunu bana bir kere daha hatırlattı.
Tamam, kendince bir konusu olabilir, herhangi bir hikaye veya masal gibi düşünebiliriz. Ancak söz konusu roman ise bu hikayenin/anlatının illa edebi yönü olması gerektiğini düşünenlerdenim.
Çoğu bestsellerda olduğu gibi bu romanda da herhangi bir edebi kalite bulunmuyor. Yazar, anlatmak istediğini en kısa yoldan, sıradan cümlelerle okuyucuya aktarıyor. Peki konusu, yine de böyle büyük bir eksikliği kapatacak nitelikte mi? Hayır.
Bu nedenle bu kitabı ayrılacak zaman ancak yapacak başka bir işiniz yoksa kayıp olmaz. Aksi halde tavsiye dışıdır.
Ortadoğu’yu daha iyi anlamak açısından
Orta Doğu‘da yaşananlar, özellikle Suriye Filistin Mısır ve İsrail devletlerinin birbirleriyle savaşları ve ilişkileri tarihsel gerçeklik içerisinde okuyucuya çok güzel aktarılıyor.
Bundan yaklaşık 50-60 yıl önce Mısır ve Suriye devletlerinin tek bir devlet olduğunu/birleştiklerini bu kitaptan öğrendim. Aynı şekilde Irak’ta gerçekleşen darbenin zamanlamasının manidarlığını, Mısır lideri Nasır’ın nasıl bir suikaste kurban gittiğini roman kahramanlarının gözünden izleme fırsatı yakaladım.
Yazarın bir diğer kitabı olan Yasemin Kokusu’nun devamı niteliğinde olan bu kitap, tarih ve edebiyatın içiçe geçmesinden zevk alan okuyuculara hitap ediyor.
Orta Doğu coğrafyasını daha iyi anlama açısından ve özellikle Filistin-İsrail arasındaki sorunların komşu devletler Mısır ve Suriye ile de ne kadar yakından alakadar olduğunu anlatan güzel ve başarılı bir roman.
En iyi kitabı
Ülke sınırlarını aşan ünüyle dünya edebiyatındaki en büyük temsilcilerimizden olan Yaşar Kemal’in Kimsecik üçlemesinin ilk kitabı olan Yağmurcuk Kuşu, fransız edebiyat çevrelerinde yazarın en iyi kitabı olarak kabul edilir.
Eğer büyük ustanın diğer kitaplarını okuduysanız ve bu kitabıyla sonradan karşılaştıysanız ne demek istendiğini daha iyi anlayabilirsiniz.
Büyük usta bu kitabında, diğer romanlarından farklı olarak üslup yönünden farklı bir anlatım dili tercih ediyor ve bence bu şekilde edebiyatın sınırlarını epey zorluyor ve edebi dili geliştiriyor. Cümle kurguları ve kahramanlarının diyalogları daha önce pek aşinası olmadığımız bir üslupla aktarılıyor. Bu da okuyucunun kitaptan aldığı lezzeti arttırıyor. 
Yazarın bu romanından(üçleme) sonra, özellikle üslup yönünden bir benzeri ile başka bir yerde karşılaşamayacağınızı hemen anlıyorsunuz. Bu nedenle romanı okurken edebi farklılığı derinlemesine yakalayabiliyorsunuz.
Yazar ismine bakmadan romanı okumaya başladığınızda, Yaşar Kemal’e ait olduğunu kolaylıkla anlayabileceğiniz aşinalıkta bir konuya sahip olsa da, büyük usta, her defasında hikayesine merak ve sürükleyicilik unsurlarını eklemeyi ve hikayesini zenginleştirmeyi ihmal etmiyor. Ancak tekrar vurgulamak gerekirse bu romanda diğerlerinden farklı olarak bambaşka bir anlatım üslubu kullanıyor ki sadece bu üslup için okumaya değer.
Benim gözümde Yaşar Kemal’in en değerli kitabı Kimsecik üçlemesidir. Bu konuda fransızlara kesinlikle hak veriyor ve böyle büyük bir yazarı kendi anadilimde okuyor olabilmenin mutluluğuyla sizleri selamlıyorum. 
OKUYUN OKUTTURUN
Kitapları bir çok filme uyarlanan başarılı romancının Leyleklerin Uçuşu isimli kitabı, sadece bir polisiye/maceradan ibaret olmayıp, okuyucuya aşina olmadığı konulara dair bilgiler de kazandıran başarılı bir eser.
Eser, polisiye/gizem türünün çoğu zaman olayın anlatımına odaklanan ve edebi kalitenin ikinci planda olduğu emsallerine nazaran, okuduğu kitapta illa ki edebi yönü olmazsa olmaz gören okuyucuları da memnun etmeyi başarıyor.
Yazarın külliyatına Leyleklerin Uçuşu romanıyla başlayan okuyucuların, yazarın diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanacağını rahatlıkla söyleyebiliriz.
Kaliteli polisiye romanlar dalında ilk sıralarda gelen bu kitap, barındırdığı gizemi romanın sonuna kadar korumayı başarıyor ve tatmin edici bir finalle sonlanıyor.
Okuyun okutturun derim.

Ustaya saygılarımla
Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim, okuduğum kitaplar içerisinde beni etkileyen ilk 10 kitap arasındadır.
Türü her ne kadar psikolojik roman olsa da adeta kaliteli bir macera romanı kadar sürükleyici.
Yazar, roman kahramanlarının psikolojisine o kadar iyi bürünüyor ki okuru da romana dahil etmeyi başarıyor. Kahramanların hissettiklerini en ince ayrıntısına kadar size de yaşatıyor.
Konu bütünlüğünü hiç bozmadan romanın sonuna kadar taşıyan, zihni bulanıklığa bir an olsun yer vermeyen bir başyapıt.
Kitap tavsiyesi isteyenlere ilk önerdiğim kitapların başında geliyor.
Yazarın diğer kitaplarına göre daha az popüler olan bu kitap, kesinlikle kendi eserleri içerisinde zirveyi hak ediyor.
Kendi türünün en iyi örneklerinden olup bitmesini istemeyeceğiniz nadir kitaplardan.
Romanın finali her ne kadar tahmin edilebilir olsa da insanı derinden sarsmayı başarıyor.
Kitapla ilgili söylenebilecek aslında o kadar çok şey varki en iyisi bunu okuyarak deneyimlemek. Bu kitaptan herkesin alacağı lezzetin farklı olduğunu düşünüyor ve ısrarla bu kitabı okumanızı öneriyorum.
 
Olmasa da olurmuş...
Açıkçası ünüyle kalitesi arasındaki makasın epey açık olduğu bir kitap diyebilirim. Bu kadar göz önünde olmasa, belki daha olumlu bir değerlendirme yapabilirdim, ancak bu kitaba gelinceye kadar bir çok kaliteli kitabın hak ettiği yerde olmadığını görürken söylenebilecek pek fazla bir şey kalmıyor geriye.
Kitabın isminin konusuyla neredeyse hiçbir alakası olmadığını hatırlatmakta fayda var. Yani sizi tarla tapanda koşuşturan, taze kır çiçekleri toplayan çocuklar beklemiyor romanda. Onların yerine ergen desen ergen değil yetişkin desen yetişkin değil bir “ara form”un beklediğini bilin isterim.
Konusunun ve kurgusunun hiç ilgimi çekmediğini söylemekle birlikte okunmasının zaman kaybı olmayacağını, bir şans verilebileceğini düşünüyorum. Zira bir, sıfırdan büyüktür!
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}