Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Mehcûre
Mehcûre
@Yersiz_ruh
teberrî etmedikçe tevelli olmaz.
ilahiyat
2623 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
224 syf.
10/10 puan verdi
"- Ayakkabılarınızdan sonra birşey çıkarmayı unuttunuz!
- Nedir o ?
- Başınız!
- Ben şapka giymiyorum ki..
128 syf.
2/10 puan verdi
Canım ülkemiz yine ve yeniden, (affoluna, ağır ithamlarım olacak ) deli saçması bir kitabı göklere çıkarmış. Elimdeki kitap 56. Baskı!
Peki ben nasıl okudum bu kitabı?
Ablamın bu ay aldığı kitapların arasındaydı kendisi. Kapağı itibariyle olsun, ismi itibarıyla olsun gayet dikkat çekiciydi. Benimde elim buna gitti tabiki.(Şeytana uyduk ) 1kdaki
96 syf.
9/10 puan verdi
Merhabalar,
Hayırlı akşamlarınız olsun. Genellikle inceleme yapmaktan bir adım geri duruyorum, fakat şimdi kalbim yerinde durmuyor. Tek duyduğumun koşarcasına tıkırdayan kalbim.
Birazdan yorulacak, kelimelerim dahi yorulacak. Bu duyguyu hapsetmeliyim o halde cümlelerime.. Ve üzgünüm ki sığ kalıyor yine de cümleler...
Esere dair birkaç kelam etmek istiyorum izninizle. Yine kusurlarımızı hoş görün diye bir ricayı da iliştiriyorum yanına..
Her kalp kendi çiçeğinin kokusunu verir derler. Bu eser öyle güzel kokuyordu ki, okurken samimi bir yüreği sanki avuçlarımda hissettim. Kitaba sarıldıkça güzel koku benim de üzerime sindi..
Eser sekiz öyküden olşuyor beni neden bu kadar etkiledi bilmem.
Sanırım tükeniyor kelamlarım bitirmeliyim artık..
Bazen yazarın cümlelerindeki edebi uslüba tutunuruz, bazen yaramıza usulca dokunmasına, bazen olmak istediğimiz cümlelerine... Bazen de o cümlelerde kendimizi dinliyormuş gibi oluruz. İşte bu kitap o kısımdan :) belki de benim hikayemdir diye mırıldanıp durdum okudukça.. O halde neden sizin de hikayeniz olmasın?
Son sayfadaki bir alıntıyla sonlandırıyorum o vakit.. ;
"Ne oldu, neyin var? Yüzünden düşen bin parça.."
"Birşeyim yok hanım, hiç birşeyim yokmuş da biz var zannedermişiz"
Okur Takip Önerileri
224 syf.
10/10 puan verdi
Selâmün Aleyküm 1k ahalisi :)
Öncelikle incelememe başlamadan önce bu hususta olan acemiliğimden ötürü sizlerden özür dilemek istiyorum. Lütfen hoş görünüz kusurlarımızı... O Hâlde başlayayım..
Her birimiz Sadi Şirazi'nin hikmetli söz ve hikayelerinden bir kaçını bilir ancak onun hikayesini bilmeyiz.
Kimdir "Sadi Şirazi" "Hafız
128 syf.
8/10 puan verdi
- Bir tutam spoiler içerebilir -
"Önce hayaIIer öIür, sonra insanIar" demiş shekspare... İnsan olabilen kaldı mı diye çıkılmaza götürüyorum kendimi. Sonra hayalsiz yaşayamacağımızı, yaşanılamayacağını.
Peki saatlerimizi günlerimizi ne uğruna feda ediyoruz ? Peşinden koştuklarımız hayallerimiz mi hedeflerimiz mi ?
Hedef değil de hayal diyince sanki daha ulaşılmaz oluyor. Kendimize ulaşılmaz olanları ne de çok kurguluyoruz zihnimizde. Ancak diyorum olmayacağının bilincinde değiliz hiç. Siz mesela toprak bir arazide balık tutmak ümidi ile olta sallar mısınız ? İşte demek ki olabilecek ümidi var ki hayal ediyoruz bazı şeyleri. Bizi ayakta tutan ruh değil sadece belkide...
Kitapta Lennie ve George adlı iki yoldaş var. Lennie aklı noksan saf bir arkadaş, George ise onu koruyan, akıllı, fırsatların peşinden koşan bir adam. Çiftlikte çalışıp para biriktirmeye başlıyorlar. Sebebi ise bir arazi alıp orada kimsenin emirlerine maruz kalmadan ölene dek yaşamlarını sürdürmekdi.
İşler karışıyor , olaylar gelişiyor ve son...
Bir oturuşta bitirebilecek bir kitap. sıkmadan, yormadan, taptaze bir dille yazılmış olması okuyucunun ilgisini üzerinde tutuyor.
Keyifli okumalar... :)
330 syf.
10/10 puan verdi
Hayranlıkla dolduruyorum satırları...
Yine sonu hüzünle biten bir Roman sandım sanırım daha Zülfü Livaneliyi tanıyamamışım...
Bittiğinde olduğum yerde kaldım. Çok bir ipucu veremem tüm süprizi kaçar çünkü:) Hâla anlam veremiyorum içinde yaşadığım ana..
İnceleme yazılmaz bile bu kitaba. İncelenir ancak bazı şeyler ; Yazar insan mı?, Kitap gerçekten bitti mi ?, okurken kendimi biryerlerde unutmuş muyum?...
Size tavsiyem olur da bu hikaye kendini okutursa ; Beklemediğiniz anda gelecek her sarsıntıya tedbirli olun ;)
Keyifli Okumalar..
136 syf.
8/10 puan verdi
Tek kelimeyle harika diyebilirim...
Bu kitaptaki yazılar için arayış yazıları diyebiliriz. Modern hayatın kıskacında kalmış insanın hakikat derdini anlatan yazılar.. Mumdan kayıklarla ateş denizini geçmek zorunda olan insandan ümidini kesmeyen 'Ben'liğimizin hikayeleri..
Size Meğersem biz mağarada yaşıyormuşuz ve asıl dünya dışarıdaymış desem ? Kimse bana inanmaz hatta belki deli diyenler bile olur. Yaşadığınız mağara bedeniniz. Sizi oraya tutsak eden ise alışkanlıklarınız. Gerçek Dünyaya ulaşabilsek aydınlıktan hiçbir şeyi göremeyiz ta ki gözlerimiz aydınlığa alışana kadar..
O zaman neden mağaramızdan çıkmıyoruz ?
Bu kitapta Hakikat var belki, belki de aldanış. Yalnız bize açılan kapıdan geçme vaktidir yüzümüze kapattırmayalım...
124 syf.
8/10 puan verdi
Sokak lambalarından, çöp kutularından ve kurumuş ağaçlardan arta kalan tek şey biraz umut..
Her birimiz çocuk olduk şahitleri oyuncaklardı. Kiminin sahip olduğu akülü arabası, kiminin de annesine yaptırdığı bez bebeği. Olur da babasına biletilmiş birkaç figür belki, ya da zamane oyuncağı barbie... hayatlarımız oyuncaklarda görünmüyor muydu ?
Koşarak balonları yakalamaya çalıştı kütüphanecinin kızı.. Bir ses duyuldu, o sesi herkes duydu. Küçük kızın kopmuş kafası kütüphaneciyi oyuncakçıya kapattı... Oyuncaklar kiminse onun rüyasına gitti kütüphaneci.. İzledi, kaçtı, koştu... Oyuncakları tamir etse düzelir miydi yaşanılanlar ?
Bir solukta değil de bir avazda okunabilecek kitaplardan. Derin bir nefes al ve bırak çığlığını.. Ne anladın diye sorsalar bakarım şaşkın şaşkın. Yaşanılan, yaşatılan öyle kıymetli ki bir bebeğe sarılıp uyumak istiyor bedenimiz... Nede usul usul yakıyor ciğerlerimizi..
160 syf.
10/10 puan verdi
Okumam biraz uzun sürdü çünkü yaz kampında görev yaparken okuyacak vaktim olmadı... Aslında bu bir nevi iyi bir şey çünkü okuyamadığım müddet ne olacak diye düşünüyor, kendi kurgumla hayallere dalıyordum....
Son sayfalara ulaştıkça hayallerim daha uçsuz bucaksız bir hal almaya başladı. Raif efendinin sessizliği gönlümde yankılandı...
Konu olarak herekese soğuk davranan Raif efendi ve onu keşfetmeye çalışan adamımız var.. Geçmişte bir tabloyla başlayan aşkı onu nerelere götürüyor..
Kürk Mantolu Madonna da dokundu yüreğime. Kimseyle inancı olmayan bir kadın inandı ve sadakatını ispat etti....
Gönül isterdi ki kaliteli bir inceleme yapmak ancak öğrencilerimin sorunları,ihtiyaçları unutturuyor kitapları.. Her birini özenle okumaya çalışıyoruz. Yaşayan kitaplar daha çok göz önünde tutuluyor..
Kürk Mantolu Madonna iz bırakan, daha önce okumadığım için pişman ettiren türdendi.
Yazarımın eline, yüreğine rahmet diliyorum..
Selametle kalın... :)
484 syf.
7/10 puan verdi
Aslında sonundan başlamak istiyorum hiç tahmin ettiğim gibi değildi. Sanki kocaman değerli bir hikaye basitleşerek bitti. Hiç hoşuma gitmedi en son bölümü. sebebi itikadi yanlışlıklar olduğunu düşünmem ve yakıştıramamamdı.. Hatta ablama birkaç saat onun lafını yaptım diyebilirim :) :)
Sizlerin düşüncesini değiştirmek istemem. Hani olur ya bazen
77 syf.
10/10 puan verdi
Bir santrançtan bu kadar duygu çıkarılır mı? Yazarımız çıkarmış... Ancak okurken içim daraldı, sebebi sıkıcı olması veya kusurlardan ötürü değildi, o yoğun duyguyu hissetmemdi.
Sanki odamda sadece çatlak kenarı olan pencere masa, kapı, yatak, leğen, koltuk, pence ve bomboş duvarlar vardı. Dr. B gibi savaş çıksa o an haberim olmazdı dünyadan. Gerildim, daha hızlı okudum cümleleri beni çağırsınlar da sorguya çekileyim diye. Beni sorguya çeken adamlara anlatmak istemedim bildiklerimi ama anlatıp kurtulmak da istedim...
Sonra hiçlik beni içine çekti.
Dr. B santranç albümünü çalarken heyecanım doruklara ulaştı. İstemsizce elimi belime götürdüm kitap düşmesin diye.
Çok anlamazdım santrançtan zaten ancak sevmezdim de. Anlamsız beyaz ve siyah karelerden oluşan tahta bir oyundu benim için.
Dr. B aklından oynadıkça öğrendim,
oynadıkça sevdim,
oynadıkça anlam kazandı o kareler.
Her karede bir savaş verdim...
Daha sonra Dr B kurtulduğunda ne kadar sevindiğimi anlatamam.
Dr. B, O ukala satranç şampiyonuyla oynarken önceki duygularım tekrar filizlendi...
Aslında şuan inceleme yaptığımdan emin değilim. Dr. B ile birlikte gitti azıcık kalan aklım... Duyduğuma göre Stefan Zweig bu kitabından sonra vefat etmiş. Belki kendi HİÇliğini yansıtmış, bu nedenledir okuyuca dokunmasının sebebi.
Ah kıymetlim ah...
Ben geç okuduğum için pişman, buradaki değerli okurlar sayesinde keşfettiğim için minettar oldum...
Yazarımın eline ve çok yıpranmış yüreğine sağlık...
145 syf.
10/10 puan verdi
Öncelikle bu harika kitabın okunma sayısı beni çok üzdü... İnşallah Rabbim yardım ederse bir kişinin dahi bu kitaptan istifade etmesini isterim... Mucize avcısı abimizin gözleri sadece bakmamış görmüş, işitmemiş duymuş, sıradanlık perdesini gözüne gönlüne çekmemiş.. Hangi birimiz artık tefekkür eder olduk ki? "Hayatımız sıradanlaştı" diyoruz oysaki sıradan ya da olağan dediğimiz şeyler olağanüstüdür.. Hiç bir çiçeğin sözünü vahiy olarak algıladınız mı. Artık zamanı geldi dostlar.. Hikmet hikmeti anlamayı gerektirir muhatap sağırsa müziğin hiç bir anlamı yoktur. Sıra kulak vermekte.. Tekrar diyorum işitmekten öte duysun ilahi mesajı kalpleriniz.. Tavuskuşunun yumurtasına bakıp güzelliğini anlamak zor oysa tavuşkuşu ne kadar da güzel. Güzelliği görmek için gözlerimiz 'bakmak'tan öte görsün.. Rabbim hepinize gören gözler, duyan kulaklar, mucizeleri kovalayan avcılar olmayı nasip etsin inşallah :)
- vesselam
192 syf.
8/10 puan verdi
Her zaman hüzün kokan öyküleri barındırıyor kitabımız.. Sessizce "seni anlatabilirim diye " haykırıyor kitap. Herkesin içinden biraz kendini, birazda kalbini bulduğu öyküler var. Ağlamak, ağlatabilmek özeldir azizim..
