Şu birkaç gündür tiyatro eserleriyle haşır neşir oluyorum. Geçtiğimiz hafta 
William Shakespeare ile açtığım perdeyi Moliere ile kapatmam gerekiyor gibi duruyor çünkü bir süre işlerim ile ilgili kitapları okumalıyım.
Moliere'nin bu eserini daha önce hiç duymamıştım veya duymuşsam bile dikkatimi çekmemişti. 03.06.2018'de yaşadığım şehirden, Fenerbahçe'nin Seçimli Olağan Genel Kurul Toplantısı için İstanbul'a gittiğimde, 'Haydi İş Bankası Yayınları'nın şubesine uğrayayım.' dedim. Satış şubesine gittiğimde aklımda Shakespeare'in 
Soneler kitabını almak vardı. Fakat ben ne yaptım, Moliere'nin Le Misanthrope eserini aldım. İyi ki de almışım. Eser bana kalırsa Schopenhauer'ın felsefesinin tiyatro hali gibi. -Moliere'nin yaşadığı zamanda henüz Schopenhauer'ın doğmadığını belirtmeme gerek yoktur umarım- Moliere bu eserinde insanların ikiyüzlülüğünü, yalakalığını, dedikoduculuğunu, yüze gülüp arkadan konuşmasını müthiş bir üslupla eleştiriyor. -tıpkı Arthur Schopenhauer'ın felsefesinde yaptığı gibi-
Moliere'nin tiyatro eserinde, insanların ikiyüzlülüğünden bıkmış olan Alceste'yle çevresindeki Philinte, Celimene, Eliante, Acaste, Oronte gibi kişiler arasında geçen olaylar anlatılmaktadır. Tiyatro ve tiyatro özelinde Moliere ile alakalı herkese önerebilirim. Ayrıca XVII. yüzyıl insanı ile günümüz insanı arasında bulunan birtakım benzerlikleri de görmek isteyen tüm okurlara muhakkak tavsiye ediyorum.
