Filistin'e halasının yanına
gönderilen Hasan kadar
yalnız hissediyorum kendimi.
Bilmediği bir dilde insan ne
kadar var olabilir ki? Bilmediğim
bir dil konuşuluyor dünyada. Ve
herkes biliyor, kimsenin evi gasp
edileni anlamadığını, anlamak
istemeyeceğini... Bu yüzden
"İsrail" denildiğinde herkes
susuyor. Hırsızın hiçbir zaman
suçu
Sayfa 51Kitabı okudu
_İnkarcılar kızgın fırına atılmış saman gibi yanacaklar. İnananlar ise ahırdan salınmış buzağılar gibi sevinçle sıçrayacak.
_Davutoğlu Süleyman’ın özdeyişleri_
_Akılsızlarara, ahmaklıklarına uygun karşılık ver. Yoksa kendilerini bilge sanırlar.
_Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?
_İyilerin peşinden gidin. Hırsızın katilin
Batılı görüşte ölüm yaşamın sonu anlamına gelir. Doğu'da ise ölüm upuzun bir yaşam geçidinin içinde yer alan güzel bir olaydır ve bir çok kere tekrarlanacaktır. Her ölüm başka bir yaşama; farklı bir biçim, farklı bir tanımlama, farklı bir bilince geçmeden önceki finaldir.
Ölünce yaşamınızı noktalamıyor, yalnızca başka bir yere
Bu bana Nasreddin Hocayı anımsattı. Hoca uyurken evine hırsız girmiş. Aslında gerçekten uyumuyor, gözlerini kapalı tutuyor, arada bir de açıp hırsızın neler yaptığına bakıyormuş. Ama kimsenin işine karışmak da ona göre değilmiş. Öyle ya, hırsız onun uykusuna karışmıyormuş, o niye adamın mesleğine burnunu soksun? Bırakmış ne yapacaksa yapsın!
Sende sadece âlemi gösteriyor gözlerin
Ben, gözlerin olmadan göremeyen bir halde
Sözler senin için anlaşmanın yoluyken,
Ben halimi söylemeye dilsizim
Öyle yersiz, öyle yurtsuz öyle bezginim
Ben mi aşka düştüm yoksa aşk mı bana düşkün
Kaç annenin busesi dindirir sensizliği
Kalbim sana mülteci, aklım beni telkinde
Kimseler anlamıyor, herkes beni telkinde
Öyle küskün, öyle suskun, öyle dilsizim
Sevdim seni; şahit de fail de bir tek sensin
Ele #âşikâr etme, rüsvâ etme adımı
Şu boyuma aldanma, tanısan çocuk dersin
İncilere bürünsem sen yokken değersizim
Öyle fakir, öyle mahcub ve öylece sessizim
Ben, O'nu nasıl övebilirim ki? Utancımdan kanlara terlere bulandım, kan ter içinde kaldım! O, alemin en hoş konuşanı, bense O'nu övmede bir dilsizim. Artık O'nun hallerini ben, nasıl anlatabilirim ki? Ben adam değilim, O'nu övmek, bana layık olur mu hiç? O'nu, alemi yaratan Allah övmüş, bu, yeter O'na!
Sayfa 34Kitabı okudu
Nasreddin Hoca uyurken evine hırsız girmiş. Aslında gerçekten uyumuyor, gözlerini kapalı tutuyor, arada bir de açıp hırsızın neler yaptığına bakıyormuş. Ama kimsenin işine karışmak da ona göre değilmiş. Öyle ya, hırsız onun uykusuna karışmıyormuş, o niye adamın mesleğine burnunu soksun? Bırakmış ne yapacaksa yapsın! Hırsız bu adamda bir gariplik
958.jpg){kind=small}
Sende sadece âlemi gösteriyor gözlerin,
Ben gözlerin olmadan göremeyen bir halde
Sözler senin için anlaşmanın yoluyken,
Ben halimi söylemeye dilsizim
Öyle yersiz, öyle yurtsuz öyle bezginim
Ben mi aşka düştüm yoksa aşk mı bana düşkün
Kaç annenin busesi dindirir sensizliği
Kalbim sana mülteci aklım beni telkinde
Kimseler anlamıyor, herkes beni tel’inde
Öyle küskün, öyle suskun, öyle dilsizim
Sevdim seni, şahit de fail de bir tek sensin
Ele âşikâr etme, rüsvâ etme adımı
Şu boyuma aldanma, tanısan çocuk dersin
İncilere bürünsem sen yokken değersizim
Öyle fakir, öyle mahcub ve öylece sessizim
16. ASIRDAN SESLER
Aşağıda okuyacağınız yazı “Kanuni Devrinde Bir Sefirin Hatıratı ” isimli kitaptan alınmıştır. Bu sefir, G.D.E. Busbecg’dir.
İşte bu sefirin hatıralarından bazı parçalar:
Amasya’ya vardığımız zaman, Veziriazam Ahmet Paşa’ya ve diğer paşalara hürmetlerimizi arz ettik. (Sultan burada yoktu). İmparatorun talimatı
