ZÜMRÜDÜ ANKA YOLUNDA ŞİİR KİTABI İNCELEMESİ
ZÜMRÜDÜ ANKA YOLUNDA
ÜLKÜ ALEMDAR
İKİNCİ ADAM YAYINLARI
Merhabalar Sevgili Kitap Dostları
Bugün sizlere Sevgili Yazar Ülkü Alemdar Hanımın Kaleminden çıkıp 
İkinci Adam Yayınları tarafından yayınlanan 
Zümrüdü Anka Yolunda adlı
şiir kitabı yorumuyla geldim...
-Sizi ilk sayfasından son sayfasına kadar aşk, cesaret, hasret, özlem, sevgi, hüzün, umut,
gurbet hikayeleri gurbete çıkış 1 ( taslak halidir )
Liseyi yeni bitirmiştim. öss kazanamamış bir sene daha çalışmam gerekiyordu. aldığım puan iyi puandı bir seneye daha ihityacım olduğunu söylemişlerdi hocalarım. Babama gidip bu çocuk kafalı yeterince destek olunursa bir yerlere gelir hayırlısıyla demişlerdi. Babamın beni dershaneye gönderecek ne gücü vardı ne de benim bir sene daha öğrenciliğe
Yine bir arkadaşım var da benimle dertleşiyormuşçasına okuduğum ve asla sıkılmadığım bir 
Ali Lidar klasiği .. Şiir türünde olduğu iddiasına rağmen bence şiir de değil okuduklarım .. Ne bileyim şiir de bir kafiye ararsın, öyle bir yazmış ki yine; seni, beni, bizi, çocukluğumuzu, ergenliğimizi, sevdiğimizi, yerdiğimizi, uğradığımız haksızlığı, aşklarımızı, yanılgılarımızı öve söve bir güzel yazmış adam. Asla şiir gibi bayram gelir ellere, sevgi verir dillere kıvamında da değil öyle yani, bayağı dümdüz yazmış hem de ne güzel yazmış. Bazen kırgınlığını anlatırken dudağı titreyen bir beyefendi, bazen uğradığı haksızlığa söven bir züppe olmuş. Çok az insanda var bu rahatsız etmeyen üslup. Betimlemeleri de öyle bir güzel, okurken olayın tam içinde buluyorsunuz kendinizi. Her kitapta işte bu dediğim bir favori alıntım muhakkak vardır. Öyleyse tıpkı onun üslubunda bir dilekle; “Ulan keşke o yazmasaydı da bu sözü ben düşünüp yazmış olsaydım.” diyeceğim bir alıntı ile nihayete erelim.
“Öfke nüfuz ederken şiddetle damarlarımıza, ve kırmak birbirimizi başka her şeyden kolayken, akıl etsek keşke o an ölümü ve ayrılığı. Ölümü düşünen insan kendini nasıl önemser? Ne daha önemlidir mahkeme-i kübradan? Ölüm fikri en büyük ego terbiyesidir. Ölümün olduğu yerde öfke hükmünü yitirir.” Keyifli olsun, verimli olsun ..
Şair Olsam
Ben bir şair olsam seni yazardım.
Kalemde tomurcuk açardı,
Ben parmaklarımla tutardım,
Kaçırtmayayım diye.
Sen düşerdi kağıda,
Denize yakamoz düşer gibi.
Yüzünü güldürürdüm,
Şehirler intihar ederdi içimde.
Bir şiir kitabı ile geldim bugün. Açıkçası şairi ilk kez tanıdım ve ilk kez kitabını okuyorum. Bendeki etkisinin bu kadar büyük olacağını tahmin etmiyordum.
Kitaptaki şiirlerin genel temasında yoğun olarak baba özlemini, anne hayranlığını-sevgisini görüyoruz.
Şairimiz, küçük yaşta babasını trajik bir şekilde öldürülmesinden ve annesinin nasıl bir dağ gibi ayakta kaldığından, ayakta kalmak zorunda kaldığından bahsediyor, hissettiriyor bize. Ayrıca babasının bir mezarının olmayışını da şu sözlerle şikayet ediyor:
"Olsaydı eğer bir mezar taşın
Ceketini asacaktık ona.."
Ben şairimizin kalemini biraz Şükrü Erbaş'ın kalemine benzettim açıkçası. Zaten ikisi yakın arkadaş. Muhtemelen birbirlerinden etkilenmişlerdir.
Şairimizin şiirleri fazlasıyla güçlü. Arada öyle cümlelere denk geliyorsunuz ki kaba bir tabirle 'Offf bu adam neler yazmış böyle!' deyiveriyorsunuz. Kesinlikle tavsiye edeceğim bir şair. Bilinmemeyi haketmiyor.
'Takvimden eksilenler yarama düşüyordu.'
'Sen bana şiir yazarsın, ben şairliğimden utanırım.'
'Kanat çırpıyor kuşlar mavi ve yeşilin öpüştüğü çizgide.'
'Sokağa çıkma yasağı vardı kelimelerimin şehrinde.'
Senin Adın Dünya 
Harun Tutuş
