Sevda gibi bir gizli emel ruhuna sinmiş; Bir haz ki hayâlden bile üstün ve derinmiş. Gökten gelerek gönlüne rüzgâr gibi inmiş,
Bir sır ki bu, ölsen bile asla açamazsın.
Anlatması imkânsız olan öyle bir ân ki, Hülyâdakı ses varlığının gâyesi sanki...
Bak emrediyor: Daldığın âlemden uyan ki Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın.
Kalbin benim olsun diyorum, çünkü mukadder Cismin sana yetmez mi? Çabuk kalbini sök, verl
Yoktur öte âlemde de kurtulmaya bir yer!
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın...
Râm ol bana, rûhun yeni bir âleme girsin... Yazmış kaderin: Aşkıma ömrümce esîrsin! Aklınla, şu'ûrunla, hayalinle bilirsin: Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın.....
Ruh Adam, 1972.