Ölüceğiz şükredeler sinden yana iledeler
Allah adın zikredeler çok şüküre düştü gönül
Su getireler yumağa kefen saralar komağa
Ağaç ata bindireler teneşire düştü gönül
Eğer var ise amelin genğ olısar senin sinin
Eğer yok ise amelin oddan şarap içti gönül
Yunus anlayıver hâlin şuna uğrayısar yolun
Bunda elin erer iken hayr işlere düşgil gönül
Gelip bir ömür sür, anılsın adın,
Dua al ki, kargış gelip bulmasın.
Adet etme artık, o pis şeyleri;
Çekersin, bilinsin ki lanetleri.
Elindeyse kudret, yücelsen bile,
Sonuç toprak olmak, bilinsin hele!
Bir gün Sümbül Efendi dervişlerine bir soru sorar:
Alemde kararlar size bırakılmış olsaydı ne gibi değişiklikler yapardınız?
Kimileri ; yeryüzünden kötülüğü kaldırırdım, hastalıkları istemezdim, insana üzüntü veren her şeyi ortadan kaldırırdım. Der.
Sıra Muslihiddin Efendiye geldiğinde o; bence her şey merkezinde efendim. Çünkü her şeyin bir yaratılış hikmeti var. Ben olsam hiçbir şeyi yerinden oynatmazdım. Âlem, mümkün âlemlerin en iyisidir.
Bu cevaptan memnun olan Sümbül Efendi; öyleyse bundan sonra senin adın Merkez Muslihiddin olsun der.