"Senin huzurunda aşağılanmış hissediyorum. Benim için ne büyük mutluluk! Bir asilzade olmak ne kadar tatsızmış. Bundan daha yorucu ne olabilir? Utanç duymak rahatlıktır. Gurura o kadar doydum ki, küçümsenmeye özeniyorum. Hiçbirimiz mükemmel değiliz. Venüs, Kleopatra, Chevreuse hanımları, de Longueville, hatta ben. Seninle dışarı çıkacağım.
- Gem vur sözlerine, bırak artık, ah çılgın, şu tehditleri, dindir heyecanını, kabullen artık şu başına gelenleri.
- Talih varımı yoğumu elimden alabilir, cesaretimi asla
“Ne diye bocalıyorsun, ah ruhum? Niçin sırılsıklam yanakların gözyaşlarından,
neden bazen öfkem, bazen aşkım sürüklüyor beni
iki farklı yöne? Zıt akıntılar savuruyor bilinmeze…”