Eski yalnızlar her geçen gün yaşlanıyor, genç yalnızlara pek rastlanmıyordu. Şehir ve zaman elele veriyor, yalnız bir konak, yalnız bir otel, yalnız bir ağaç bırakmıyordu.
Mavi Sonsuzluk
Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
büyüyen dalgaların, med cezirlerin
işte sığındım sana kötülüklerinden kaçıp
insan kardeşlerimin
Renk renkti yaşadığım şehirler
alacakaranlıktı Ankara
İstanbul ise puslu, sütbeyaz
gökyüzünden inen bir tül perdeyle sarmalanmış
Stockholm kışın karaydı, yazın beyaz
Paris ise ressamların paletinde uçuk maviydi her yaz
ama hiçbir şey yetişemedi senin sonsuz maviliğine
mavi sonsuzluğuna
Küçük bir ada olsaydım derdim
ıssız, kederli, çorak
karışıp gitseydim sana
dünyadan ve dertlerinden uzak
Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
büyük, dürüst ve temiz
ahh!
Denize benzeyen insanlar
nerdesiniz, nerdesiniz...
Ben ne zaman ‘’konuşmanın faydası yok’’ duygusuna kapılsam şiire sığınır şiirle paylaşırım.
Tutunmak için.
Sessizce paylaşmadan paylaşmak için.
Güç almak için.
"
Ahh... Montaigne'nin bu içsel konuşmaları yok mu ? Nasıl da yankı yapıyor duyuluyor.
Yalnız söz üzerine bu kadar çok söz !..
Ah Pythagoras, bu gürültüyü sen susturabilirsin !..
Pythagoras : Milattan önceki dönemlerde yaşayan matematiği felsefe ile ilişkilendiren ilk filozoftur. Matematik ve sayıların babası olarak biliniyor.
Ah Osmanli ahh...asude bir bahar icinde yaşarken bizi nice zemherilere mecbur ettin. Ama inanirim ki her kışın sonu bahardır. Aydınlığa gebe olan zaman en karanlik tunelden gecer hep . ne gam... Allah var, Allah bizimle ise gam yok, keder yok, huzun yok....
" Asla gerçekte olduklarından farklı şeyler hayal etmez misiniz? " diye sordu Anne şaşkınlıkla gözlerini açarak.
"Hayır."
"Ahh!" Anne derin bir nefes aldı. "Ah, Bayan... Marilla, o kadar çok şey kaçırıyorsun ki!"