565 GÜN
Bakıyorum'da herkes sahte gülüşler peşinde
Herkes yalan'dan poz kesme peşinde
Oysa önceden böylemiydi
Nedir çektiğimiz bu ahir zamandan
Şuan çocuk olmak isterdim
Annesinin sütünü emen
Şuan çocuk olmak isterdim
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
Babalar çocuklara cami âdâbını anlatmalı. Namaz kılanları rahatsız etmeme noktasında onları ikaz etmeli. Fakat çocuk onlar, oynarlar, oynayacaklar. Biz de çocuktuk. Ahir ömründe namaza başlayan mü'minlerin, çocukların camide koşmalarını İslâm'a mugayir görmeleri ne kadar acıdır. Eğlence merkezlerine giden torunlarına münasib bir lisanla "dur!" diyemeyen dedelerin, babalarıyla camiye gelen çocukların sesinden rahatsız olmaları yarınlarımıza kurşun sıkmaktır. Kilisenin, çocukların kapısını açmamasından şikâyetçi olduğu bir zamanda câmide ki çocuk sesinden rahatsız olmak, onlara kaşları çatmak, parmak sallamak, "Burası büyüklerin mekânı" der gibi bakmak, bir oyun sırasında dağılan bir avize için çocuğun kalbini kırmak, bir cam parçasına bir çocuk feda etmek, bütün bunların üstüne, "Neden bu çocuğu câmiye getirdin?" dercesine dönüp babasına bakmak, bir cihetle, Allah Rasûlü'nün kapılarını sonuna kadar açtığı câmileri çocuklara kapatmak, diğer yönüyle ise nimet-i ilâhiye nankörlük etmektir. Onlar ekranlarından şehvet akan, sokağı muzahrafat kanalına dönen bir çağın çocukları. İslâm aleyhindeki binbir yalanı çöpe atarak camiye gelen çocukları görünce bize şükür namazı kılmak düşer.
ÜNAL YALTIRIK
Diyarbakır'da İlkokul
8 yaşında herhalde Diyarbakır'a geliyorsunuz, 1940-41 arası... Kabaca 8-12 yaş arasında Diyarbakır'dasınız diyebilir miyiz?
Evet. İlkokula orada başladığım için o hesaba geliyor. 8 yaşında ilkokula Diyarbakır'da başladım.
Diyarbakır'daki evinizi hatırlıyor musunuz? Nasıl bir evdi?
Bu hadiseyi anlatan ayet-i kerime âdeta
'Anneler Hanne olunca çocuklar Meryem olacak' diyordu bütün bir ümmete. Bugün Muhammedî bir kadın olabilmek, hangi meslekten daha fazla para kazanır da dünyasını imar eder düşüncesiyle çocuğunu ahiretini yakacak meslekler için yetiştirmekle değil nasıl ahiretini kazanabilir derdiyle onu ALLAH'ın razı olacağı yola yönlendirmekle olacaktır. ALLAH'ın ihsan ettiğini O'nun yoluna feda etmekle olacaktır hiç düşünmeden. Meryem'i o denli büyük bir İslâm kadını yapan hususiyet, annesi Hanne validenin onu Rabbinin yoluna adamış olmasıydı. Demek ki adanmış bir çocuk annesi olabilmektir bütün mesele... Ümmete hizmeti en büyük nimet bilen, göğsünde kor gibi yanan bir dava derdine sahip, mesai mefhumunu rafa kaldırmış, gözü yükseklerde ALLAH adamı bir evlat yetiştirebilmek... Ahir zamanda Muhammedî kadın olabilmenin en temel hususiyetlerinden biri olsa gerek...
Babalar çocuklara cami âdâbını anlatmalı. Namaz kılanları rahatsız etmeme noktasında onları ikaz etmeli. Fakat çocuk onlar, oynarlar, oynayacaklar. Biz de çocuktuk. Âhir ömründe namaza başlayan mü’minlerin, çocukların camide koşmalarını İslâm’a muğayir görmeleri ne kadar acıdır. Eğlence merkezlerine giden torunlarına münasib bir lisanla “dur!” diyemeyen dedelerin, babalarıyla camiye gelen çocukların sesinden rahatsız olmaları yarınlarımıza kurşun sıkmaktır. Kilisenin, çocukların kapısını açmamasından şikâyetçi olduğu bir zamanda câmideki çocuk sesinden rahatsız olmak, onlara kaşları çatmak, parmak sallamak, “Burası büyüklerin mekânı” der gibi bakmak, bir oyun sırasında dağılan bir avize için çocuğun kalbini kırmak, bir cam parçasına bir çocuk feda etmek, bütün bunların üstüne, “Neden bu çocuğu camiye getirdin?” dercesine dönüp babasına bakmak, bir cihetle, Allah Rasûlü’nün ﷺ kapılarını sonuna kadar açtığı câmileri çocuklara kapatmak, diğer yönüyle ise nimet-i ilâhiye nankörlük etmektir. Onlar ekranlarından şehvet akan, sokağı muzahrafat kanalına dönen bir çağın çocukları. İslâm aleyhindeki binbir yalanı çöpe atarak camiye gelen çocukları görünce bize şükür namazı kılmak düşer.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ahir Zamanda çocuk olmak
Güneş bile gözbebeklerinin uzağındaydı onların; arada apartman surları vardı; çocuk burada, güneş orada, ikisi de tutsaktı.
Sayfa 56Kitabı okudu
cübbeli ahmet'in deccal şu an hayatta demesi
ilâhî dinlerde kıyamet alâmetlerinden sayılan ve insanları doğru yoldan saptırmaya çalışacağı kabul edilen olağan üstü güçlere sahip kişi.
sözlükte “bir şeyi örtmek, yaldızlamak veya boyamak” anlamındaki decl kökünden türeyen bir sıfat olup klasik kaynaklarda “âhir zamanda ortaya çıkıp göstereceği hârikulâde olaylar sayesinde bazı insanları
Ahir zamanda çocuk sahibi olmak; ahir zamanda anne, ahir zamanda baba, ahir zamanda ebeveyn olmak da gerçekten zordu. Ama unutulan, ahir zamanda çocuk olmanın ahir zamanda ebeveyn olmaktan daha zor olduğuydu.
Sayfa 53 - İz
