"İle" kitabı ilişkilerin özüne inmeyi beceren, felsefi yanı olan, başka yazarların da alıntılarıyla zengin, bana göre müthiş bir kitaptır. Bir yazıda yapıdan önce her zaman bir yaşantı arıyorum. Ufacık bir yaşantı sezdiğimde ise birden satırların içinde buluyorum kendimi. "Hissediyorum". Ruhum besleniyor o esnada. Bu eser onlardan biri. Zevkle okudum..
“seni seviyorum” sözünü — o çok önemli sözü — çok sık kullanıyordun, bu beni rahatsız ediyordu; sanki fazla sık söylenirse, sıradanlaşacak, içi boşalacak, anlamı yitecekmiş gibi geliyordu bana — bir yalana dönüşecekmiş gibi…
bu duygumu anlattım sana; sen de “peki söylemeyelim, başka birşey söyleyelim ki öteki anlasın” dedin.
ben “şimdi bir martı uçtu” dedim — biliyorsun; daha önce de “bırak güvercini uçsun” demiştim.
anladın.
anlıyordun.