_Bazı insanlar kendi güneş sistemlerinde yaşarlar. Onları orada ziyaret etmek gerekir.
_En derin denizlerde boğula boğula becerirsin tek bir nefesle yaşamayı. En yüksek uçurumlardan düşerken öğrenirsin uçmayı. En derin yaralarla başlar en derin gülücükler.
_Sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz, ama daha derine inin, sonunda sevdiğinizin onlar
Acıma, başkasının üzüntüsü karşısında hissedilen bir üzüntüdür: Bu diğer üzüntüyü kurtarmaz, o sürer, onu aklamaz da, ona eklenir. Acımanın, yalnızca dünyadaki ıstırap miktarını çoğaltması onu mahkum eder. Üzüntü üzerine üzüntü yığmak neye yarar? Bilge kişi acıma duymaz diyordu Stoacılar, çünkü onun üzüntüsü yoktur. Elbette o da hemcinsini kurtarmak ister; ama bunun için acıma duymaya ihtiyacı yoktur: ‘İnsanlara acımak yerine, yapabiliyorsak niçin onları kurtarmayalım ki? Acıma hissetmeden cömert olamaz mıyız? Başkalarının acısını kendimize almak zorunda değiliz; ama, eğer yapabilirsek, onların acısını dindirebiliriz.
Sayfa 147Kitabı okudu
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
TOPLU ALINTI
“ İnsanlar hayatlarında daha önce deneyimledikleri örüntüleri tekrar yaratmaya eğilimlidir.“
“Uslu ve iyi bir çocuk olmak, yüzünde gülümseme ile etrafta dolaşıp, gerçekte olmadığı gibi görünen küçük bir “robot” olmak anlamına gelir.”
“Kurban üçgeni; eşbağımlı, işlevsel olmayan ailelerin ve bağımlılıkların temelidir. Bu üçgenin en
Bütün sükunetim altüst oldu. Kendime acımanın uyduruk avuntusu kayboldu, ..
Üzüntüyü sona erdirmek, kişinin yalnızlığıyla, bağlılığıyla, ün isteğiyle, sevilme açlığının olgusuyla yüzleşmesidir; kişinin kaygılarından ve kendine acımanın çocukluğundan özgür olmasıdır.
Ve ağladım, çünkü bir aptal gibi ağlıyordum ve kendimi durduramıyordum ve misafir beni üzüntümün içinde gördü ama asil bir yasın üzüntüsü içinde değil, kendine acımanın aşağılayıcı üzüntüsü içinde
... Acımanın da bir üzüntüsü vardır ve olmalıdır da. ...
Sayfa 850 - İletişim Yayınları
Ve ağladım, çünkü bir aptal gibi ağlıyordum ve kendimi durduramıyordum ve misafir beni üzüntümün içinde gördü ama asil bir yasın üzüntüsü içinde değil, kendine acımanın aşağılayıcı üzüntüsü içinde.