Ben de yorgunum. Ben de çok uzak yollardan yürüyerek geldim. Ama benim bütün geçmişim bir nazar edersen aklanır, çünkü senin gözlerinde bir cennet bakışı var.
Bunca yolu yürürken yaşımın üstünde büyüdüm ben. Mahşerlerin içinden geçtim. Sandım ki öldüm de cehennemdeyim ama ne zaman öldüğümü bilemedim.
Böyle bir yorgunluğu ancak benzer yollardan yürümüş olan anlar. Senin yorgunluğunu benim yorgunluğum, senin gördüklerini ancak benim gördüklerim siler. Gerisin geri birlikte yürürsek eğer o yollar haritadan silinip gider. Bütün işaret taşlarını iptal edebilir, bütün güzergahları ihlal edebiliriz. Bütün o sesleri, tatları kokuları, yok edebiliriz. İnkar etme kalbin mucizesini, yeter ki el ver.
Bir tarafımız hep kırık kalacak belki ama ihtimal bir kafiye tutturabiliriz. Bütün yorgunluklarımızı yek-diğerinde dinlendirebilir, birbirimize sığınabilir, iki ayrı ırmağın delicesine değil bir ırmağın derininde akabiliriz. Yeniden diyebiliriz.
Sayfa 508
Kitaplar
"Sınırları aşmak gerekir dostum! O zaman bir şeyler olursun. Bu da ancak kitaplarla mümkün hem de kocaman kitaplarla. Uçsuz bucaksız bir orman kadar veya devasa bir ağaç gibi düşün bunu.." Sesi duyunca irkilmişti M.
Labirent Öykümden..
"Yanıt"ı seçmek bilimsel değildir. İlerlemek için kapıyı bilinmeyene aralamak gerekir; yalnızca aralamak. İnsan soyunun, aklın gelişiminin, zeki yaşamın daha başındayız. Bugün olup biten her şeyin ne olduğunun yanıtını vermek, herkesin bu yoldan ilerlemesini söylemek ve "her şeyin çözümü budur" demek gibi bir zorunluluğumuz yok. Çünkü o zaman şimdiki algımızın sınırlarına hapsoluruz, yalnızca yapılması gerekenleri yapmamız gerekir. Oysa kuşkuya, tartışmalara her zaman bir yer bıraktığımızda ve bilimin ilerlediği yoldan ilerlediğimizde o zaman sorunlar ortadan kalkacaktır.
Bu nedenle, bugün gerçek durum bu olmasa bile, hükümetlerin gücünün sınırlanması gereken bir dönemin geleceğine inanıyorum; hükümetlerin bilimsel kuramların geçerlilikleri konusunda yetkilerinin olmayacağı bunu yaptıklarında da gülünç bir durumda kalacakları bir dönem; tarihin ekonominin ve felsefenin farklı tanımlamalarına karar vermeyecekleri bir dönem. Ancak bu şekilde insanlığın geleceği gerçek olanaklara kavuşacaktır.
Sayfa 111
Karşımdakini seviyorsam, kadın olsun erkek olsun, onunla bir duyarım kendimi; ama o kişidir, benim işime yarayacak bir nesne değildir. Açıkça görülüyor ki saygı duyabilmek için bağımsız olmak gerekiyor; koltuk değneği olmadan, başka başka birisini zorla kendime bağlayıp kullanmadan ayakta durabiliyor ya da yürüyebiliyorsam bağımsızım demektir. Saygı ancak özgürlüğün bulunduğu yerde vardır: eski bir Fransız şarkısında söylendiği gibi: Sevgi özgürlüğün çocuğudur: hiçbir zaman zorbalığın çocuğu olmamıştır.
