Nobel ödüllü Fransız yazar Annie Ernaux, "Bir Kadın" isimli altmış dört sayfalık eserinde, “Annem hakkında yazıyorum çünkü onu dünyaya getirme sırası sanırım bende,” diyerek okuyucuyu derinden etkileyen bir cümle kuruyor. Bu cümle, annesine duyduğu derin sevgi ve bağlılığı, aynı zamanda kaybının getirdiği hüznü yansıtıyor.
Ernaux, annesinin ölümünden sonra 1986-1987 yılları arasında bu eseri kaleme alıyor. Kitapta annesinin hayatına dair anılarını, nasıl bir ortamda büyüdüğünü, duygularını ve gözlemlerini anlatıyor. Yazar, sadece annesinin kişisel hikayesini değil, aynı zamanda dönemin sosyal ve kültürel yapısını da ustalıkla okura sunuyor. Bu, okuyucuya o dönemin toplumunu ve insan ilişkilerini daha iyi anlama fırsatı veriyor.
Annie Ernaux kelimeleri ustalıkla kullanarak esere şiirsel bir dokunuş katmış. Yazar, basit bir yaşam öyküsünü veya biyografiyi anlatmıyor; aksine, dilin estetiğini ve inceliklerini kullanarak okuyucuyu derinden etkileyen bir anlatı sunuyor. Bu da kitabı daha etkileyici ve unutulmaz kılıyor. Bu sayede, Ernaux’un annesinin hikayesi hem evrensel bir boyut kazanıyor hem de kişisel bir başyapıt haline geliyor.
Emre Timur kalemiyle ilk defa tanıştım ve iyi ki okudum dedim tavsiye ederim.
#kitabınkonusu
Kuklacı annesinin ölümünden sonra bakıma muhtaç babası ile beraber yaşayan, marangozluk yapan bir adamdı. Ellerinden dolayı Nasırlı, maske taktığı için Maskeli, kukla yapıp
