verdiğin her kederin yüreğimde yeri var
hangi kitabı açtıysam seni okudum yıllardır
hangi aynaya baktıysam seni gördüm
gel desen gelemem
git desen gidemem
öl desen kanım akmaz
anladım artık seni sevmek yüce bir şey
anladım seni sevmek tanrı'ya yaklaşmak gibi
insanlar içinde bir sana inandım
bir seni sevdim kendimden başka
uykularımın
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
O çöreklenmiş, sonsuz kasvet
Ölümden sonrasını düşünmeyen,
Ama öncesinde de huzur vermeyen.
Nereye iltica edebilirsin kendinden?
Ne kadar uzak yerlere gitsem de,
Bırakmıyor peşimi inatla,
Bu musibet-bu ifrit
Senin o kocaman kocaman gözlerin yok mu
Nasıl duruyor boşluğunda arzuların anlamıyorum
Nasıl nasıl bakıyor bana
Böyle merhametten uzak
Git diyorsun
Nereye gideyim
Ümitlerim ne olacak
Bunca şiirleri kim söyleyecek sana
Köşeyi dönsem ölüm ;
Düz gitsem ayrılık , hesabı git - geller içindeyim . İçimde ihlas ile riya çarpışıyor . İnsanız işte , bir bakıyorsun eşref - i mahlukat olmuş , bir bakıyorsun esfel - i såfiline yuvarlanmış . Riya , olduğundan başka türlü görünme , özü - sözü bir olmama , iki yüzlülük ; bir ibadet veya iyiliğin Allah rızası için değil