Mevlan'nın oğlu Veled henüz meme emen bir çocukken daima babasının kucağında uyurdu. Mevlana, gece namazını kılacağı vakit, bazen Sultan Veled bağırır ve ağlardı. Mevlana, susturmak için namazı bırakır, onu kucağına alır, uyutur ve namazını öyle kılardı.