Baba ebedi görkeminden zavallı oğlunu, düşüşüyle dümdüz olan ve şaşkına düşen oğlunu henüz atlatamadığı bir insanlık haline düşecek kadar somutlukta kaybolmuş bir halde görünce ona yardım etmeye karar verir. Bir zamanlar ölümsüz ve kutsal olan, Oğul'un öz bilincini kaybedecek kadar kendisini paylaştırdığı parçacıklardan kendisine en hoş gelenleri Baba seçer, vizyonları olan elçilerini, "erdemli dâhilerini", insanlığa hayrı dokunanları, insanlara kanun yapanları seçer. Zoroaster'i, Buddha'yı, Musa'yı, Konfüçyus'u, Likurgus'u Solon'u, Sokrates'i, Kutsal Eflatun'u ve hepsinden öte, Oğul'un tek bir İsa bedeninde bütünleşmiş hali olan İsa'yı seçer. Tüm havarileri, Aziz Peter'i, Aziz Paul'u, hepsinden önce Aziz John'u, Yüce Konstantin'i, Muhammed'i, Charlemagne'i, Yedinci Gregory'yi, Dante'yi ve bazılarına göre Luther'ı, Voltaire'i, Roussea'yu, Robespierre'i, Danton'u ve daha nice ulu ve kutsal kişiyi seçer. Hepsinin adını saymak imkânsız ama bir Rus olarak Aziz Nikolaus'un unutulmamasını rica ediyorum.