Herkese merhaba. Thomas Bernhard çok sevdiğim, bilgi birikimine güvendiğim bir hocamın da deyimiyle "eski ustalardan", dili yoğun olanlardan bir yazar. Okurken bana biraz ağır kaçacağını söylemişti ve gerçekten de öyle oldu. Sanki Bernhard karşınızda da tüm fikirlerini, karşı olduklarını, sahte politikayı, insanın giderek kendinden uzaklaşması ve sevgiyi, umudu kaybetmesini, ölüme giden yolda bir insanın nasıl yaşarken çürüdüğünü acımasızca aktarıyor.
Ana karekterimiz uzun yıllardır Mendelssohn Bartholdy hakkında bir müzik yazısı yazmaya çalışıyor. Tüm kurgu da bu çalışmanın etrafında şekilleniyor. Kendine mezar ettiği evi, tamamen zıt fikirlerde olduğu ablası, hayatı sorgulaması, yaşama dışarıdan bakması, şehirlerin ruhu, müziğin hayatımızdaki önemi, burjuva sınıfının (kendisine ve ablasına da yüklü bir miras kaldığından para sıkıntısı yok) kendi içini rahatlatmak için girdiği yollar, yapmacık insanların iğrençliği, siyasetin ne emellerde kullanıldığı ve sonda bahsettiği geçmişte tanıdığı bir kadının acı hikayesiyle çok sağlam bir kurgusu var. Evet dili yoğun ve birazcık ağır olsa da severek okudum. Kendimi bir kez daha sorgulamamı, donup kalmamı sağladı. Mutlaka bu yazarla tanışın derim ben, iyi günler...
Beyza ‘ya teşekkür ederim. O olmasa bu kitabı büyük olasılıkla en az 1 yıldan önce
