Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Rabindranath Tagore ve Bahçıvan
Ben Tagore’yi yıllar önce " Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi" ( çok hoşuma gitmişti.) şiirini okuduktan sonra merak edip araştırmış, sonrasında da en bilindik iki eseri olan
" Bahçıvan" ve "Gitanjali(ilahiler, yakarışlar) " adlı eserlerini temin etmiştim. Ancak epey zaman öylece
Osmanlı imparatorluğunun son günlerini anlatan ve işgal altında bir şehir İstanbul son maliye Nazırı Ahmet Reşat bey ve ailesini konu alan #Veda
İçinde bir çok duyguyu barındıran bir kitap #ayşekulin kalemi deyince herkesin eminim tadı damağında kalmıştır...
Savaş, esir olmak, Aşk, özlem ve daha bir çok duygu..
Ahmet Reşat ilk başlarda saray yanlısı idi ve yeğeni ile uyuşamıyorlardı yeğeni Kemal Sarıkamışta yaşanan faciadan kurtlumuştu fakat ciperli kötü durumdaydı ve dayısından habersiz eve alınmıştı...
Kızsada ses çıkarmamıştı teyzesi Saraylı hanım biraz ağır basmıştı...
Behice Hanım Ahmet Reşat beyin eşi Saraylı Hanımla didişe didişe bir konak yaşantısı sürmekte idiler...
Mehpare uzak akrabalarının öksüz kızı idi Kemal'e bakması için seçmişti Saraylı Hanım...
Lakin bir aşk doğacağını tahmin etse alırmıydı Mehpare yi konağa?
Leman ve Suat Ahmet Reşat beyin kızları
Leman piyano çalıyordu ve çok kibatdı Suat ise tam tersi...
Mahir konağın hekimi ve aynı zamanda memleket sevdalısı biri Karakol dedikleri kuruluşları ile gizliden memleketi kurtarmaya çalışan gönüllülerden...
Azra Kemalin çocukluk arkadaşı aynı zamanda memleket sevdası ile teşkilatın kadın kollarında görev alıyor... Kemal'e bazı mecmuaların çevirisini getirip götürüyor.....
Esir bir ülkede böyle Bir dayanışma ruhu bilmiyorum su gibi aktı kitap...
Mehpare ve Kemalin aşk yaşamı Mehparenin memleketi ve Özellikle sevdası için herşeyi yapardı ve yapmayı göze alışlılığı...
Sonunda Ahmet Reşatın Yeğenine yardımı nedeni ile ailesi ve vatanına vedası....
Yaşar Kemal, 20. Yüzyılın Homeros’u. Modern çağda Anadolu’nun aşklarını, geleneklerini, efsanelerini ilmek ilmek işliyor eserlerinde. Anadolu’nun acılarını, heveslerini, yoksulunu, zulme başkaldırmasını bir şiir tadında aktarıyor. Ağrıdağı Efsanesi isimli eser de bunlardan biri. Görünürde Gülbahar ve Ahmet’in bir aşk hikâyesi gibi dursa da; zalime
Ahmet Haşim'le deneme türüne giriş yaptım.
Okuduğum baskı sadeleştirilmemiş metin olduğu için çokça bilmediğim kelimeler vardı. Kelimelerin açıklamaları sayfanın altında yazmak yerine bu açıklamaları kitabın sonuna koymuşlar. Sürekli kitabın arkasına git gel zor olduğu için bir yerden sonra çok merak etmediğim sürece kelimelerin anlamlarına bakmadan cümlenin gidişatına göre çıkarımlarda bulundum. Çıkarımlarımın hepsi doğru olmasa da yazarın ne anlattığını genel olarak anladım.
Bu arada kitap iki kısımdan oluşuyor "Bize Göre" kısmında yazarın denemeleri yer alıyorken diğer kısım olan "Bir Seyahatin Notları"nda ise adından da anlaşılabileceği gibi yazarın bir seyahatte başından geçenler anlatılıyor. Bize Göre'deki tüm denemelere iyi diyemesem de bana deneme türünü sevdirecek kadar iyilerdi. Bir Seyahatin Notları ise hem bu kısım daha duru bir Türkçeyle yazıldığı için hem de anlatılanlar bana daha ilginç geldiği için bu kısmı daha çok sevdim.
Haşim'i orjinalinden okuyunca anlatım tarzının ne kadar güzel olduğunu fark ettim. Bu zamana kadar bu yazarı okumamak büyük bir hataymış.
Kamera geniş açıyla Kızılay kalabalığının üzerinden geçiyor ve daralarak tezgahtar Ahmet'e doğru yaklaşıyor. Ahmet'in hikayesine dahil oluyoruz biz de.. Sonra Ahmet'in yanlışlıkla omuz attığı Hatice Hanım'ın hikayesine geçiyoruz. Necip Bey, Mehtap, Güngör Bey, Profesör Salih Bey, Mevhibe Hanım, Ali, Olcay, Doğan, Boyacı Necmi, Aysel, Kapıcı Mevlüt ve Sakarya Caddesi'nin delisi... Aslında sıradan bir öğle vakti bu gün, ama çok da sıradan değil. Kavak kurumuş, devrilecek çünkü. İtfaiye de gelmiş, kimseye zarar vermeden bir tarafa devirmeye çalışıyor. Hâliyle izleyenler var; işine gecikenler, durumdan faydalanmak isteyenler. Bir de hiç ilgilenmeyenler var, onların da derdi başka. 1973 yılına, Ankara'ya davet ediyor yazar bizi. Uzun zamandır bu kadar keyifli bir zaman yolculuğu yapmamıştım. Her şey öyle gerçekti ki, güneşi ve yağmuru yüzümde hissettim resmen. Mutlaka okunmalı, hele siyah-beyaz filmleri sevenlere- yıldızlı tavsiyemdir. =)
Yusuf Ziya Ortaç, Türkiye'nin en uzun soluklu mizah dergilerinden biri olan Akbaba'yı yılarca ( 7 Aralık 1922 den
1977 ye kadar 55 yıl ) yayınlamış, Babıali yokuşunda gerek kendinden öncekiler, gerek rakipleri, gerek elinden tuttuğu yazarlar çizerler ile bu günün çok değerli pek çok insanına eşlik etmiş, belkide ülkenin en zengin anılarına sahip insanlarındandır. Ayrıca Faruk Nafiz Çamlıbel ve diğer 3 arkadaşı ile bilikte Beş hececiler akımının temsilcisidir. Aziz Nesin'in takma isim ile bile yazı yazmakta zorlandığı bir dönemde kendi imzası ile dergisinde yazı yazmasına olanak sağlamış, dergisinin sekreteri Nesrin hanım ile evlilik yüzüklerini tel örgüler ardından takmıştır. Cenap Şahabettin, Rıza Tevfik Bölükbaşı ve Ziya Gökalp ler ile başlayıp Abdullah Cevdet, Tevfik Fikret, Halit Ziya Uşaklıgil, Sedat Simavi, Ahmet Rasim, Aka Gündüz, Refik Halit Karay, Ali Naci Karacan, yunus nadi, Recep Peker, Hasan Ali yücel, Nihat Erim, Reşat Nuri Güntekin, Ramiz Gökçe, Aktör Ahmet Fehim, Cemal Nadir Güler, Münif fehim, Turhan Selçuk, Semih Balcıoğlu, Muzaffer İzgü, Adnan Veli Kanık, Şemsi Belli, Rıfat Ilgaz ve daha kimler kimler bu değerli anılarda yerini almıştır. Bu anılar bana göre çok değerli, umarım "Bizim Yokuş" ve diğer kitabı "Portreler" tekrar basılır ve gerek kitap raflarında gerek okuyucuların kitaplıklarında hak ettikleri saygın yeri alır.
