Bukowski'nin daha önce Kadınlar kitabını okumuş, hiç sevmemistim.
Ergen bunalımları gibi gelmişti karakterin yaşadıkları ki otobiyografik öğeler de vardı.
Yanlış kitaptan başlamışım. Ekmek Arası Bukowski'nin çocukluktan üniversite yıllarına kadar olan yaşamını, ailesini,hayata bakış açısının nasıl biçimlendigini konu alan bir roman. Bunu okuyunca Kadınlar romanındaki karaktere daha çok hak verdim. Kitaplar birbirini tamamladı karakter açısından.
Bukowski tam bir underground yazar. Seven çok seviyor,sevmeyen hiç sevmiyor. Ben biraz arada kaldım. Hayatta hicbir şey yapmak istemeyen, insanları sevmeyip yalnızlığı bilinçli olarak tercih eden,gelişine yaşayan bir yazar. Yazar olmak için bile büyük mücadele vermemiş. Olmasaydı da üzülmezmiş gibi davranan biri.Alkolik,kadın düşkünü, parasının hesabını yapmayan bir insan.Tüm bunlarda çocukluğunda yaşadığı baba zorbaliginin ve anne umursamazliginin etkisi var.Dayak yerken anne hiç sesini çıkarmaz,çocuğunu korumaz hatta hak verir babaya. Bu nedenle silik bir karakterdir anne. Baba ise bir an önce kaçıp kurtulması gereken biri. E,böyle bir çocukluktan sonra çok da sağlıklı bir birey olması beklenemezdi. Bu durum da hem bütün hayatını hem de eserlerini etkilemiş.
Nilgün Marmara bir renk olsaydı sanırım kahverengi olurdu. Tıpkı mevsimlerden güz olmak istediği gibi. 
Sylvia Plath ile birlikte "üstü kapalı anlatımın zirvesi" diye tabir edilen gizdökümcü tür diye bilinen akımın ülkemizdeki öncüsüdür.
❀ Yeni çiçek
