Amasyanın bardağı
Biri olmazsa bir daha
***
Ecdadımızın bir yolculuk sırasında su kabı olarak yanlarından ayırmadığı ufak bir desti vardı. Adına bardak derlerdi. Destiden küçük, çaydanlıktan büyük, kulplu ve emzikli bir su kabı idi. Bunları bazan da çam ağacından oyarak yaparlardı. Çam bardaklar suyu çok soğuk tutar ve kendilerine mahsus bir çam kokusu da verirlerdi.
Çömlekhanelerde çamurdan yapılan bardak ve destiler ise, her memleketin toprağına ve pişirme tarzına göre ayrı bir özellik ve kıymet taşırdı.
Vaktiyle Amasya'da da yapılan bu bardaklar kalitesiz olup, çabuk kırıldığı için sık sık yenisini almak lazım gelirmiş. Bu yüzden: “Amasya'nın bardağı, biri olmazsa bir daha," diye bir deyim, dilimizde yer etmiştir.
Gelelim bamyanın faziletine
KÖYÜN BİRİNDE cami cemaatinden bir adamcağız varmış. Hem saf, hem cahilceymiş ama, tek arzusu imam efendiler gibi kürsüye geçip, cemaate vaaz etmek nasihatta bulunmak imiş. Bu sebeble ne vakit bir fırsat bulsa, meselâ imam azıcık gecikse, hemen kürsünün ucuna ilişir, kürsüde duran vaaz kitabını imamın işaretlediği yerden açar, hem okur, hem anlatırmış.
Cemaat bunun bu hâline önceleri gülüp geçiyorsa da, bakmışlar işi azıtıyor. Artık eskisi gibi kürsünün kenarına ilişmek yerine, iyice içine kuruluyor, imam varmış yokmuş farketmeden “Ey cemaat! Ey Ümmet-i Muhammedi Ey gafiller!..” diye ver yansın ediyormuş.
Cemaatten bir kaçı:
“Şuna iyi bir ders vermezsek, başımıza Şeyhülislâm kesilecek” diye karar almışlar ve imamı da tezgâhın içine dahil edip, bir oyun hazırlamışlar.
Bir Cuma günü cami tıklım tıklım dolu iken, imam bilerek vaaza geç kalmış. Caminin öte beri işlerini gören ve müezzinlik yapan başka biri ise, her vakit kürsüde duran vaaz kitabını alıp, yerine bir yemek kitabı koymuş. Bizimkisi bakmış imam ortalarda yok. Cema at de maşallah pek kalabalık. Hemen ayağa kalkıp, saf lan yara yara kürsüye gelip çıkmış. Şöyle bir boğazını temizledikten sonra, önünde hazır duran kitabı işaretli yerinden açmış ve okumaya başlamış؛ “Eveeeeet, gelelim bamyanın faziletlerine..."
Bu deyim, bir mevzu anlatılırken konuşanın lâfı uzatması, alâkasız konulara girmesi gibi durumlarda kullanılır. “Önemli işleri bitirdik de, sıra bunlara geldi..” mânâsına gelir.
:D ne atasözleri var ya :D
Geçinmeye gönlüm yok da adını sormadım
***
ANADOLU’DA ilk nüfus sayımı yapılıyormuş, Yeni evlenmiş, fakat karısından hoşlanmamış olan bir adama, sayım memuru karısının adını sormuş.
Adam :
“Geçinmeye gönlüm yok ki beyim. Adını hiç sormadım!” cevabını vermiş.
Bu deyim, “hiç niyetim yok" mânâsında kullanılır.
Eşek olur da anırmaz mı?
***
KÖYLÜNÜN BİRİNİN kulakları işitmez olmuş. Karısına:
"Hanım hanım, şu bizim eşeğe bir hâl oldu.Günlerdir ağzını açar, kapatır ama, hiç anırmaz” demiş.
Kadıncağız gülsün mü ağlasın mı, bilememiş:
“Ah beyim ah! Eşek olur da anırmaz mı? Olan senin kulaklarına oldu" demiş.
Bu deyim, “herkes neyse odur” mânâsında kullanılır.
TUHAF GÜNLER / 2002 Şubat (1994-2002) Atıflar :
Atıflar :
Susurluk kazası (ya da Susurluk skandalı) : 3 Kasım 1996'da saat 19:25 sularında Balıkesir-Bursa karayolunda Susurluk ilçesi Çatalceviz mevkiinde meydana gelen trafik kazası sonucu, devlet-polis-mafya ilişkilerinin ortaya çıkması ile patlak veren skandal. Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en önemli skandallarındandır. Kazada,
Sözlü Gelenekten Yazılı Geleneğe, Eğitici ve Öğretici Metinler: Masallar
“Bir masal iki parçanın bir araya gelmesiyle yapılır: Bu parçalardan biri masalın bedeni, öteki canıdır denebilir. Beden masalın kendisi, can ondan çıkan derstir.”
- 
Jean de La Fontaine
1. Giriş:
Bu makale çalışması yalnızca Aisopos ve masallarına dair değildir. Aisopos öncesi Antik Yunan'da karşımıza çıkan masalsı metinlere, Aisopos'un hayatına,
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,8bin okunma
Bütün Alıntılar
Çalım satmak
ZENGİN TÜCCARLARDAN birisi ölür; geriye haylaz,
beceriksiz bir oğlu kalır. Babasından ne kaldıysa,
az zamanda yer bitirir. Yaz kış demez, üstüne kıymetli
bir kürk giyerek, içinde hiçbir mal kalmamış olan mağazasına gelir, otururmuş.
Oğlunu evlendirecek olan bir köylü, alış veriş için
şehre iner. Aradıklarından bazılarını
Şifa niyetine
ADAMıN BİRi, oburluğu yüzünden hastalanmış.
Yatağa düşmüş, kıvrım kıvrım kıvranıyormuş .
Oğulları doktor çağırmışlar. Doktor iyice muayene etmiş . Şikayetlerini dinlemiş. Sonra da demiş ki:
"Bak efendi, can boğazdan gelirse, boğazdan da gider. Boğazına hakim olacaksın . Sana bir perhiz listesi
vereceğim, buna uyacaksm. Pisboğazlılık yok. "
Adamcağız, ağız burun bükse de, "Eyvallah doktorum" demiş.
Bir gün evde zeytinyağlı patlıcan dolması yapmışlar.
Kayınbabasının dolmayı çok sevdiğini bilen gelini, bir
dolma getirerek:
"Ne olur babacığım, hatınm için bir tanecik yiyiver.
Şifa niyetine" diye yalvarmış.
Gelinin bu yalvarışına dayanamayan adam, dolmayı
yutmuş . Arkasından oğlu gelmiş:
"Benim hatınm yok mu? Bak, Maşaallah iyileştin,
şifa niyetine, bir de benim elimden" deyip, o da dolmayı yedirmiş .
Öteden karısı bir dolına almış gelmiş:
"Aa, çoluğun çocuğun hatın var da, kırk yıllık karı
nın hatın yok mu? Şifa niyetine, bir tane de benim
elimden" demiş . Adam onu da yutmuş. Az sonra mide
sancıları başlamış. Doktor çağırmışlar.
Adamcağız:
"Aman doktor yetiş, şifa niyetine ölüyorum" diye
söyleniyormuş .
•••
Bu deyim, herşeyin azı karar, çoğu zarar olduğunu
belirtmek için kullanılır .
Sayfa 181Kitabı okudu