"Aşk. Bütün kapılar aşka çıkıyordu. Özgürlükten ya da kabullenişten daha güçlüydü aşk. İkinci çağ şarkılarının özündeki gerçek aşklar öyleydi en azından. İnsanın tüm benliğini dolduran, ruhunu ele geçiren türden aşklardı onlar. Fedakârlığa teşvik eden, dramatikçe davranmaya iten türden aşklardı. Tüm dünyanı kuşatan, karşı konulmaz aşklar."
Sayfa 49 - ArtemisKitabı okudu
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022227,3bin okunma
O’nu hatırladıkça başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz…
Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla,o hüzünden bu neşeye konup kalkıyorsanız gün boyu nedensiz…
Ve her konduğunuzda diğerini iple çekiyorsanız bu hislerin…
O’nunlayken pervaneleşen yelkovanlar, O’nsuz mıhlanıp kalıyorsa yerine, bir akrep
Sert bir sesle sözümü keserek, “Çok şükür, ‘aşk’ sözcüğünü ağzınıza almadınız önümde; ama bana yasak olan, bilmediğim bir duygudan söz ettiniz. Çocuksunuz, yine bağışlıyorum sizi, ama son olarak. Şurasını iyi bilin ki, yüreğim analıkla sarhoş gibidir, Mösyö. Ben, Mösyö de Mortsauf’u ne toplumsal görev duygusuyla ne de kazanılacak ölümsüz mutlulukları hesaplayarak seviyorum, ona, yüreğimin bütün liflerine bağlayan, karşı konulmaz bir duyguyla bağlıyım.
