“Çünkü bazı hikayeler sonsuza dek yaşar..”
Finalden önceki son kitabı da bitirdim.Harikaydı.Her anını heyecanla okudum.Çoğu kişi 
Susannah'ın Şarkısı nı serinin en zayıf halkası olduğunu düşünse de ben bunu diğerlerinden bi ayrı sevdim.Neden mi?Biraz anlatıyım.
Ne olacak ne bitecek, lütfen birine bir şey olmasın diye gerilerek okurken King’in kendini
Kitaplara önyargıyla yaklaşma
Fantastik roman okumaya bayılırım fakat kitabı sipariş etmeden önce elimde hiç kalmamıştı bir kaç öneriyle karşıma 
Dokuzuncu Cemiyet çıktı. Yorumlar çok iyiydi üstelik Stephen King'in "Son yollarda okuduğum en iyi fantastik eser." olarak nitelendirmesi de kitabı merak etmeme sebep oldu. Sipariş ettim geldi derken okumaya başlayacaktım ama önce incelemelere bakayım dedim bakmaz olaydım. okuduğum incelemelerin çoğu kitabı beğenmemiş gereksiz abartıldığını düşünmüşler hatta bir yorumda Stephen King kitabın reklamını yapmak için mi böyle bir cümle kurmuş diye bir yazı görmüştüm. Dolayısıyla içimde kitaba karşı bie önyargı oluştu almadan önce bir konusuna baksaydım keşke dedim ama o an da bakmadım ve kitabı rafa kaldırdım başkalarını okudum. Dediğim gibi keşke incelemeleri okuyup ertelemeseydim onların aksine ben kitabı çok beğendim kurgusu mükemmeldi. Alex'in geçmişi, yaşadıkları, küçük yaşta kim olduklarını bilmeden mücadele ettiği griler (hayalet) , Cemiyetler, cinayetler, geri dönüşler ve gizemleriyle Dokuzuncu Cemiyet bir harikaydı sonu da baya şaşırtıcıydı devamı gelecek mi bilmiyorum ama bence gelmeli.
Bunu nasıl yazdın be adam!
Bugün, geçtiğimiz ay okuduğum ve okurken de hayretler içerisinde kaldığım Sai King’in 22/11/63 isimli romanıyla buradayım. Roman, ismini eski ABD başkanı J.F. Kennedy’nin suikasta uğrayarak öldürüldüğü tarihten alıyor. Romanımız, eğer zamanda geçmişe dönülüp Kennedy’e yapılan suikast engellenebilseydi ne olurduyu ve karakterimiz Jack Epping’in geçmişteki yaşantısını kendine konu ediniyor.
Jack Epping, bir restoran deposunun geçmişe, 1957 yılına açıldığını öğrenir ve 800 küsür sayfa süren soluksuz bir macera böylece başlamış olur. Kitabın işlenişi çok derin düşünüldüğü ve zaten usta yazarın karakter oluşturma becerisi de göz önüne alındığında, acaba bunlar gerçekten yaşanmış olabilir mi? diye düşünmedim değil.
Stephen King bu romanında, efsane romanlarından biri olan “O” adlı romanına göndermelerde bulunuyor. İki evren birleşiyor ve biz birkaç sayfa “O” evreninden Beverly ve Richie’yle yeniden bir araya geliyoruz. Bu detay, benim en sevdiğim partlardan biri. En sevdiğim demişken de Sadie Dunhill’i anmamak olmaz
Kitapları birçok kez sinemaya ve televizyona uyarlanan yazarın, elbette ki bu romanının da 2016 yılında televizyona 8 bölümlük bir mini dizi olarak uyarlandığını da yeniden hatırlatayım. Üstelik dizi, IMDB’ye göre 8.1/10 puan!
Daha ne diyebilirim, nasıl övebilirim bilmiyorum :) o yüzden sadece önermekle yetineceğim. Başka bir kitap yorumunda görüşmek üzere! 
22/11/63 
Stephen King
Beşinci kitap olan 
Calla'nın Kurtları bu sefer bi kasabada yaşayan Tian adlı karakterin hikayesi ile başlıyor.Kasaba Kurtlar tarafında tehlike altında.Ve çoğu çiftçilerden oluşan bu halkın bir kurtarıcıya ihtiyacı var.O kurtarıcı kim?Tabiki de bizim Roland ve arkadaşları.Işının Yolu’nu takip eden ka-tet bu insanlarla karşılaşır ve yardım isteklerini kabul ederler.
Yine oldukça sürükleyici bi kitaptı.Sadece bu Callahan karakterinin geçmişteki hikayesini okurken biraz sıkıldım.Sonra öğrendim ki 
Korku Ağı kitabındaki karaktermiş kendisi.Korku Ağı kaç sayfa bilmiyorum ama tüm hikayeyi anlatmış gibi geldi bana.Ve evet, o kitabını henüz okumadım.Onun dışında hikaye su gibi aktı.Hele Eddie’nin olduğu sahneler..Oğluyla gurur duyan bir anne gibi hissettim kendimi :) Ayrıca bu kitabında beni güldüren çok sahne vardı. 
Büyücü ve Cam Küre den sonra ilaç gibi geldi diyebilirim.Özellikle Tower karakteri.Dünyanın sonu geliyor adam kitaplarını kurtarma derdinde.Lütfen ama..Kitaplar önemli.Kitaplar kırmızı çizgimiz :D
Aşırı heyecanlı bir yerde bitti.Ara vermeden altıncı kitaba geçeceğim.Şuraya alıntımı bırakıyor ve keyifli okumalar diliyorum.
“Önce gülümsemeler gelir, ardından yalanlar.Ve sonunda silahlar..”
-Gilead’lı Roland Deschain
