Merhaba arkadaşlar! Bugün size #yasbitti #yüzleşmezamanı adlı bir eser ile geldim.
Yazarımız eserinde kendi dünyasında yaşadığı duygusal anlarına, yaşadığı zorluklara ve o süreçten nasıl çıktığına bizleri konuk etmiş. Anne ve baba’ya olan sevgisi ve hissettiği hasreti de bizimle paylaşmış. Bunu yaparken de bizlere hayatın bir çok anında ithafen, nasihat eder gibi görmeyeni görmemizi sağlamış.
Yaşadığı yas ve o yastan çıkma sürecine de dahil olurken bize böyle bir süreçte nasıl yol almamız gerektiğine dair de rehber olmuş diyebiliriz. Size çok şey katan bir eser okumak istiyorsanız buyurun alın ve okuyun. Yazarın kalemi daim olsun.
#alıntı ;
”Kendimi boşlukta, yolunu kaybetmiş bir çocuk gibi hissediyorum.”
”İş, güç sahibi insan, gübreli topraktan olmaz. Kıraç taşın içinden çıkar. Yeşeren doğa güçlüdür kavramı.”
”Güzelim deme bir sivilce yeter, zenginim deme bir kıvılcım yeter.”
”Arife tarif gerekmez. Arif olan anlar. Arif hazmetmiş bilgidir. Arifler kalmadı…”
”Dağlar acıya dayanmış; küçük parçalara, sonra da kumlara dönmüş. İnsanı çok güçlü bir varlık olarak Allah yaratmış.”
”Adalet dediler, sürüden ayrılanı kurt kapar dediler. Sürü olalı, sürünüyorsak eğer keçi, oğlak gibi, neden?”
”Bu adaleti anlamadık. Ölen ölür kalan sağlar bizimdir. Bir gün kavga kurulur, dağlar bizimdir. Kötülerin gölgesi olmaz, yiğidin mekanı olmaz, dağlar bizimdir.”
@vicdannalbur @kitapmuptelasiyayinlari #leylanınkitapütopyası
