Aşiyan Mezarlığı'nda üç şairin kabri birkaç adım ötededir birbirinden: Orhan Veli, Turgut Uyar ve Onat Kutlar.
25 Şubat 1986 günü bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu. Oysa hava bir gün önce yazı aratmayacak kadar sıcak ve güneşliydi. 25 Şubat günü Tezer onu seven yüzlerce kişi tarafından Aşiyan'a son yolculuğuna uğurlandı.
Mutlak Avcısı Olarak Şeyh Galip
"Şehbâz-ı dil oldu evc-pervâz
Kim sayd-ı hümâya eyleyip nâz
Zülfünde de olmaz âşiyan-sâz
Affeyle ki ey şeh-i felek-tâz
Perverde-i dest-i himmetindir"
En yücelerde uçmakta gönül doğanı,
Hüma kuşunu bile avlamaya nazlanmakta;
Zülfünde dahi yuva kurmuyor, bağışla,
senin himmet elinde yetişti o.)
Şairin aşkınlık gücü sınır, engel tanımıyor artık, hiçbir şey onu tutup alıkoyamıyor; artık sevilene bile kapılmıyor o.
Gerçi sınırsız olan sevenle, sınırlı olanla bağlantıya girmek için sınırladı kendini, ama sınırlandığı, yani adlandırıldığı anda, öbür var olanlar gibi bir var olandır o da; şairse, şimdi bütün var olanlardan arta vardır; sonsuzun büyütüp geliştirdiği, sonsuzu bile aşmıştır.
Sonrasızın safasını süren, gelgeç sevinçleri neylesin; mutlağı avlayan, en yüksek mutluluk sayılan devlet kuşu hümayı ele geçirmeye yeltenir mi hiç? Sevilen, her şeyin üstündedir, göğü at edinmiştir o, ötesi var mı? Evet, var: seven; fakat bunu sevilen istemiştir, onun sayesinde olmuştur bu.
Sayfa 72 - Turan Oflazoğlu
Arka kapak yazısı
Hayatını, elemlerini, zaten çok az olan ümitlerini anlattığı günlükleri yıllarca Aşiyan Müzesi'nde bekledi. Oysa o, yazıyor ve gelecekte bunları birilerinin okuyacağını ümit ederek teselli buluyordu. Geleceğe bir sesleniş, yüz yüze olmayan bir paylaşım yürekliliği. Gerçekliğini kabul etmemiz adına kendi duygu kabiliyetimizden başka bir şey yok.
Sayfa 39
Aşiyan-i mürg-i dil zülf-i perişanındadır
Kanda olsam ev peri gönlüm senin yanındadır."
Tevfik Fikret
Kısa ömrünün 10 yaşından 42 yaşına kadarki otuz iki yılını mizacına aykırı istibdat rejiminde, ölümünden önceki birkaç yılı da Kayalar'daki Âşiyan'ında (Tevfik Fikret'in evi) münzevi (topluluktan kaçarak) geçiren Fikret, en çok II. Abdülhamid'e ve II. Meşrutiyet'in parti diktasına kin duymuştu. Öyle ki, her yıl 31 Ağustos'ta şehrâyinlerle (şehirlerin ışıklandırılmasıyla) kutlanan cülus (tahta çıkma) yıldönümü gecelerinde o, evinde ışık yakmaz karanlıkta otururmuş!
Sayfa 33Kitabı okudu
