Melek Gibi Güzel
Her anne ve baba bebekleri için aynı şeyi söyler: “Melek gibi güzel!”
Aşıklar da sevdikleri için,”Tanrısal güzellikte!” derler.
Ama kim meleklerin yüzlerinin nasıl olduğunu ya da Tanrının maaş istiyorum neye benzediğini bilebilir ki? Tabii ki, kimse bilemez… Ama zaten bu tartışılmazdır. Bir tanrı, bir melek mutlaka çok çok güzeldir.
Patlak gözleri, dişsiz bir ağzı, akan bir burnu, sarımsı bir teni olan şeytandır. Yani, kötüdür. Masallarda da kötü canlılar asla güzel değildir, eğer kendilerini güzel gösteriyorlarsa, bunu başkalarını iyi olduklarına inandırmak için yapıyorlardır mutlaka.
Kötü birini çizmek istiyorsak, işimiz kolaydır-Çirkin birini çizeriz, olur biter.
Oysa, güzelliğin iyilikle, çirkinliğin de kötülükle hiçbir ilgisi olmadığını pekala biliriz. O halde, biri iyi bir şey yaptığında, neden güzel bir hareket yaptığını, güzel bir davranışta bulunduğunu söyleriz? Peki ya, biri kötü bir şey yaptığında, neden çirkin bir şey yaptığını, çirkin bir davranışta bulunduğunu, hatta o kişinin çirkin biri olduğunu söyleriz?
Sayfa 14 - Günışığı Kitaplığı
Tolstoy romanlarına dair küçük bir inceleme diyebiliriz
Diyalogda, her roman kişisi, sosyal konumuna, mizacına, arkadaşlıklarına, yaşına uygun düşen bir dile sahiptir. Manzara, asla baş kişilerin gerisine bir fon bezi gibi konulmaz, onların ruh halini yansıtır ve eylemine katılır. Ruhların, orduların çarpışması - okur, kitabın son sayfasını okuyup bitirdiğinde, sanki kendi hayatında bir kopma olmuşçasına şaşkındır. Bununla birlikte, bir sarhoşluk hissetmez, kendisine bir vahiy, kehanet gelmiş değildir. Lev Tolstoy bir hayalperest değildir, Dostoyevski gibi uçurumun üzerinde bir meşale sallamaz, roman kişilerini tam tersine çevirmez, bizi kendi gölgemizle korkutmaz. İncelemeleri, ölümlülerin çoğu tarafından doğrudan algılanabilir olanının sınırını asla aşmaz. Ama canlıların ve şeylerin çekiciliğine, normal bireyden daha fazla kapılır. Bizi öteki dünyaya yaklaştırmak yerine, gerçeğe yaklaştırır. Onun nazarında, insanlar ve bitkiler, taşlar ve hayvanlar aynı düzlemdedir. Bir çiçeğe gösterdiği ilgiyle hayvan leşine yaklaşır. Evrenin açıklanması açısından, yaşlı bir atın gözünde okuduğu uyku, bir yüzbaşının yüzünde görülen kendini beğenmişlik kadar önemlidir.
Sayfa 436 - İletişim, 2. Baskı, 2020Kitabı okudu
Acı mı? Bolca mevcuttur. Ama bu acı kötülük değildir. Kötülük ile akıl aynı anda ortaya çıkar. Aklın olmadığı yerde kötülük de olmaz ve kötülük olmadığı için iyilik de tabii. Yani canlılar hayatta kaldı veya öldü milyonlarca yıl ve asla kötülük de yoktu iyilik de.
Sayfa 39 - AZ KitapKitabı okudu
Sosyalizmin ve komunizmin hedefi emekçiyi yükseltmek değil, burjuvayı indirmektir. Emekçi ise aynı noktada, hatta söylediğim gibi daha kötü noktada kalır. Burjuvanın yitirdiği şeyden yararlanan asla emekçi değildir.
Sayfa 57 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
