Zeynep Arslanoğlu
@awae
“Ben sadece sistemin başarısızlığının bir ürünüyüm.”
Boğaziçi Türk Dili ve Edebiyatı
30 Kasım
674 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gün ışığı beyaz, uçuşan perdelerin arasından içeri doldu. Tatyana o günkü olasılıkların kısacık bir anda, kaşla göz arasında belirip kaybolacağını bilirdi. Sonra o an geçip giderdi. Öyle de oldu. Çizgiler halinde içeri süzülen güneş, açık pencereden içeri dolan otobüs gürültüsü, o hafif esinti yok muydu?
Sayfa 20Kitabı okudu
Ben uzun zaman, gerçekliğin korkuttuğu ama aynı zamanda da cezbettiği bir kitap insanı olarak kaldım. Hayatı tanımamaktan kaynaklı bir korkusuzluk vardı içimde.
Milyonlar ucuza can vererek
Açtılar karanlıkta bu patikayı…
Osip Mandelştam
Okur Takip Önerileri
Birbirine zıt iki duyguyu aynı zamanda rahat rahat duyabilirim, bu da tabii irade dışında böyle oluyor. Bununla beraber böyle bir şeyin rezillik olduğunu da biliyorum, bu herhalde fazla akıllıca bir hareket de onun için böyle oluyor…
Sayfa 26
Her değişimün kendisiyle birlikte sürüklediği umut ve kaygıları tattığı bu eski evden ilk kez ayrılmanın acısı ve annesine veda etmenin heyecanı yüreğini doldurmaktaydı, ama tüm bu duyguların üzerinde tanımlayamadığı güçlü bir düşüncenin ağırlığını, adeta değiştirilemeyecek bir şeylerin olacağını, neredeyse dönüşü olmayan bir yola çıkışın sezgisini hissediyordu.
Sayfa 6Kitabı okuyor
Yorgunluktan uykunuz geliyorsa, ne mutlu size, hâlâ çocuksunuz; fakat uykunuzu kaçırıyorsa yorgunluğunuz, üzgünüm bayım, büyüdünüz ve hapı yuttunuz!
Sayfa 24
Bu sistem (yani emperyalizm, yani kapitalizm, yani modernizm) insanı aptal yerine koyan bir sistemdir. İnsanın, konulduğu bu aptal yerden memnuniyet duyması ise, bu sistemin en büyük hüneridir.
Sayfa 21
Tıkış tıkış bir otobüs. Adamlar. Kadınlar. Gençler. Çocuklar. İhtiyarlar. İNSANLAR. Yorgun. Öfkeli. Umutsuz. Neşeli. Şakacı. Aldırmaz. Kırgın. Yoksul. Zavallı. Kederli. Evlerine dönüyorlar. Akşam. Evden yüz metre uzaktaki durakta inersin. Şuradan bir şeyler alayım. Atıştırırım. Dudaklarında yarı hüzünlü yarı aldırmaz bir ıslık. Sokaklar kararmış.
Sayfa 20
Benzin kaç para haberin var mı senin? Benzin kaç para deyince benzin soldu, hayırdır?
Sayfa 20
Benden 'iyi' olmamı beklemeyin; zira iyi olmakla aptal olmak aynı anlama gelmeye başladı.
Sayfa 19
Saat 07.50-Belediye Otobüsü
Bu saatte oturacak yer hayatta bulamazsın. Hasbelkader yanındaki yolcu hiç beklenmedik bir durakta erken inerse oturabilirsin ancak. Bu defa da kadınlar ters ters bakar: genç adamsın yer versene kadınlara: onların hakkıdır oturmak: niyeyse? Hani eşitlik? Erkekleri ezmeye başladınız bana kalırsa. Bir fren bir gaz bir ileri bir geri, tıkış tıkış bir belediye otobüsü.
Sayfa 19
Modernizm bir işgal biçimidir. Meşgul ederek işgal eder insanı. Her taraftan kuşatır. Sabah kalktığı saatten gece uyuyana kadar her dakikasını parseller: Yakalayın insanı, kendine gelemesin: kendini kaybetsin!
Sayfa 18
Gelecek mutlu günler için, insanlık için, kendimizi rezil rüsva etmekten çekinmeyelim. Yerin dibine geçelim. Kendimizi anlamak için her yola başvuralım. Nitekim "Hâk-i pâyine yetem der ömrlerdir muttasıl/Başını daştan daşa vurup gezer âvâre su."
Sayfa 18
Acımız ve neşemizle, zaaflarımız ve erdemlerimizle, açığa vurduklarımız ve gizlediklerimizle, tutarlı yanlarımız ve çelişkilerimizle... Her şeyimizle Gregor, her şeyimizle ortaya koyalım kendimizi: rezil olmaktan korkmayalım: insanlık bizden ibret alsın. İbret-i âlem olalım Gregor: birilerinin kendini feda etmesi gerekir. Sonunda bu iş de bize kaldı görüyorsun.
Sayfa 18
Edebiyatta tek mesele vardır; o da üslûp meselesidir, derler.
Sayfa 12