Varlığımın her bir hücresini saran bu tarifsiz his de nedir? Beni insanlıktan çıkaran o gözleri nereden aldınız? Her ritmi yüreğimi eriten o ayartıcı sesi size kim ödünç verdi? Cennetten bir melek misiniz yoksa kanlı canlı bir insan mı? Konuş! Kimsin sen?
Sayfa 31Kitabı okudu
Bir zalimde hem insanlık, hem de vatandaşlık tamamen yok olmuştur; yeniden onurlu bir insan olması, pişmanlık duyup eski hayatına dönmesi hemen hemen imkansızdır artık. İşin asıl kötü yanı, böyle bir başına buyrukluk kolayca topluluğa sirayet edebilir; kudret, son derece ayartıcı bir şeydir.
Efsane
Ben şiirler yazarım sana
Göz süzemem
Ayartıcı gülüşler atamam
Yalandan elini tutamam
Dekolte giyemem
Saçlarımı sarılara boyayamam
Dudaklarıma kıpkırmızı rujlar süremem
Ben şiirler yazarım sana
Üflerim kulağına nefesimi
Kelimelerim dolaşır yüzünde
Seni mutluluktan gülümsetirim
Ben hecelerim
Sözler dizerim peş peşe
Efsane olur senin adının baş harfi bile..
Hanife Çıta& Nisan-2023
Kötü'nün elindeki en ayartıcı silah, savaşa çağrıdır. Kadınlarla yapılan savaşa benzer, ki sonu yatakta biter.
Bir zalimde hem insanlık, hem de vatandaşlık tamamıyla yok olmuştur; yeniden onurlu bir insan olması, pişmanlık duyup eski hayatına dönmesi hemen hemen imkansızdır artık. İşin asıl kötü yanı, böyle bir başına buyrukluk kolayca topluluğa sirayet edebilir; kudret, son derece ayartıcı bir şeydir. Toplumda böyle bir etkiye kayıtsız kalırsa, bu alışkanlığın toplulukta kökleşmesi işten bile değildir.
Sayfa 245Kitabı okudu
En iyi konuşma ayartıcı olandır.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ben, beni böyle tarif edemem..
"Kelimelere ihtiyaç duymadan ve neredeyse hiç ortalıkta görünmeden yaşamayı öğrenebilmiş biriydi. Yüzü de kalbi kadar saklı. Var ama yok, orada ama değil, yakın ama uzak; yalnızca çok gerektiği anlarda, neredeyse susacakmış gibi, söylediği her kelimenin ardından, konuşmaktan tam o anda vazgeçecekmiş gibi, ağzından çıkan her söz birazdan geri dönüp kendi boğazına sarılacakmış gibi tereddüt içinde konuşanlardan. Anlatmaya dair bütün inancını yitirmişlerden.Yanı başından hiç eksilmeyen o ürpertici, o uğursuz, o ayartıcı, o yoldan çıkarıcı boşluğa kendini bıraktı bırakacak gibi duranlardan.”
Şimdi söyle bana. En gerçek tarafınla, en içten kelâmınla, en hesapsız yanınla söyle: Nasılsın?
Rabb’inle nasılsın?
Ayartıcı benliğinle nasılsın?
İnsanlarla nasılsın?
Dünya hayatıyla nasılsın?
Nasıl olduğunu anlayacak ve seni dinleyecek kadar sabırlı olma şansı ver bana.
Ve sen... Her gün defalarca söylesen de, her defasında can ver kelâma,
SAHİ, NASILSINIZ?
