EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
Sahi, Ay’ın bir aydınlık bir de karanlık yüzü vardır, değil mi?
Sayfa 50Kitabı okuyor
Kendimizi algılamamız ne kadar olumsuz ise, o kadar kolay âşık oluruz. Kendisinde bir şeylerin eksik olduğunu hisseden kişi, eksik nitelikleri seveceği kişide arar. Aşık olduğunda, gerçekleşmemiş fantezi ve düşlerini sevgiliye yansıtır. Sevgiliyle birleşmek bize emniyet ve huzur verir. Anne veya babadan alacağımız takdir sözcüklerini artık sevgiliden işitmek isteriz. Kendimizde bastırdığımız, görmezden geldiğimiz "ayın karanlık yüzü"nü sevgiliye yansıtır ve ona "çılgınca" âşık oluruz. Böylesi bir aşk aşırı, tahripkâr ve çılgınca görünebilir, ancak bizim bilinçdışı arzularımızı karşıladığı için vazifesini tam olarak yerine getirmektedir. Bilinçdışı doyurulmadığında öfke sökün eder; hayal kırıklığı, incinmişlik ve ümitsizlik ruhumuzda fırtınalar estirir.
Sayfa 143 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Manastır yürüyen birliklerin tozları ve gürültüsü ile silahların gümbürtüsüyle sarsılıyordu. Yunanistan Girit'i ele geçirmişti. Türkiye savaş ilan etti ve askeri birlikler cepheye koştular. Gün büyük zorlukların ve mücadelelerin yaşandığı, savaşlar ve savaş söylentilerinin her yana yayıldığı günlerdi. Osmanlı İmparatorluğu son nefesini vermek
Tekrar konumuza; gökler ağlar, yerler güler, gökler sunar, yerde biter meselesine dönelim. Güneş vahdettir, ay ise kesret. Güneş kendi enerjisini, yakıtını üreten, sönmeyen, daim ve diri olan O’nun Nurunun simgesidir. Hayat veren, can veren, yaşam ve zamanın sahibi olandır. Ay ise kesret yani çokluk âleminin âdem olanın simgesidir. Güneş Tanrı’nın, Ay Âdem’in simgesidir. Ayın bir yüzü daima gölgede karanlıkta, bir yüzü daima güneşe dönüktür. Güneş ışığı ile beslenir, güneş nurunu yansıtır. Oysa gölge tarafı ise karanlıktadır. Dünya ise, Ayın sadece aydınlık tarafını, Nurdan gelen ışığı yansıtan tarafını görür. Oysa karanlık yani gölge tarafını bilmez. Dünya da, yansıyan ışığı alan âdemoğlunun simgesidir. O zanneder ki, ay kendi ışığını yansıtır, karanlıkta onun ışığı ile yol bulur. En karanlık anlarda bile, Ay Güneş Nurundan aldığı ışığı ile âdemoğlunu aydınlatır. Kandildir.
Otuz yılı aşkın bir zamandır düzenli uyuduğu bir gün olmamıştı , dört saatlik deliksiz bir uyku için neler verirdi oysa. Uyku yoksunluğuyla geçen yıllar içinde huysuzluğu gitgide artmıştı. Ya da belki deliliği... Her neyse... Fark eden bir şey yoktu , ikisi de bir yerde aynı kapıya çıkıyordu.
