İnsan kendi içinde gün boyunca birçok kez ölmektedir. Yıkıcı durumlar ve düşüncelerle olumsuz duygular benliğimizin içinde karıştırılıp kalır ve sürekli olarak kopyalanırken bir yandan da yavaşça bizi ağır ağır öldüren zehri salarlar. Belki ebediyen yaşamak için nereden başlayacağımızı bilmiyoruz ama Lupelius'un bin yıllık özdeyişini izleyerek kesinlikle daha az ölebiliriz. Lupelyanların şarkısını çok kez söyledim:
Daha az ye, daha çok düşle
Daha az uyu, daha çok nefes al
Daha az öl ve ebediyen yaşa.
Sayfa 76Kitabı okudu
Kanaatsizlik ise sa'ye, çalışmaya şevki kırar. Şükür yerine şekvâ ettirir, tembelliğe atar. Ve meşru, helâl, az malı terk edip, gayr-ı meşru, külfetsiz bir malı arar. Ve o yolda izzetini, belki haysiyetini feda eder.
Sayfa 247
Zeytinli'ye gelene kadar yan yana yürümüşler;
az konuşmuşlar, çok bakışmışlar;
ama ikisinin de gönlü birbirini sevmiş.
Sayfa 117Kitabı okudu
Döngü'ye direnen yok olmaya mahkumdur
Kederli Geçmiş mi, Kayıtsız Şimdi mi?
... eğer insanlar- niçin böyle yaratılmış olduklarını Tanrı bilir- imgelemleriyle geçmişteki kederin anılarını çağrıştırmak uğruna bu denli çaba gösterecekleri yerde, kayıtsız bir şimdi'ye katlansalardı, çektikleri acı daha az olurdu.
Sayfa 20 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Bu ülkede herkesin sonu az çok Sabahattin Ali'ye benzer. Kimi kahrından, kimi de işte böyle ,"
Sayfa 106Kitabı okudu
