Ebü’l-Hüzeyl, bazı kitaplarında Hişâm b. Hakem’in kendisine, Rabbinin bir cisim olduğunu, gidip geldiğini, bazen hareket ettiğini, bazen sâkin olduğunu, bazen oturduğunu, bazen ayakta durduğunu; O’nun uzunluğu, eni ve derinliği bulunduğunu, çünkü böyle olmayan bir şeyin yok olma sınırına gireceğini söylediğini zikretmiştir.