Doğaya Uygun Yaşamak Üzerine
"Öteki insanlar bunun kendilerini hoşnut edip etmeyeceğine bakarak doğaya aykırı davransınlar, ne değişir? Hiç kimse bana benden daha yakın değil. Fakat onlarca filozofun sözlerini dinleyip kabul etmeme karşın neden hiçbir iyileşme olmadı? Yoksa ahmak mıyım? Fakat seçtiğim öteki konularda çok da aptal olmadığımı gördüm; harfleri çok hızlı öğrendim, güreşmeyi, geometriyi, tasımları çözmeyi öğrenirken hiç zorlanmadım. Yİne de akıllı olduğuma inanmıyor muyum? Doğrusu başından beri bundan daha güçlü bir şeye sahip olduğuma inanmış değilim; şimdi de bunlar hakkında okuyor, dinliyor ve yazıyorum. Akıllı olduğuma göre, eksik olduğum nokta hangisi? Karşıt düşüncelerden arınmamış olmak değil mi? Öğrendiğim ilkeleri düşünerek geliştirmedim, gerçek hayatta uygulamadım; tıpkı gerekli olmadığı için bir kenara atılmış silahlar gibi paslandılar ve şimdi bana uygun değiller. Ne geometride, ne yazı yazmak ve okumakta öğrenmeye doydum; her bir tasım üzerinde uzun uzun düşündüm ve hepsini uyguladım, sofistik tasımların da bütün çeşitleri üzerinde uygulamalar yaptım. Fakat uygulanınca insanı sıkıntılarında, korkularından, tutku ve engellerinden kurtararak özgür kılan en gerekli teoremleri hiçbir şekilde gerçek hayata uygulamadım, onlar üzerinde düşünmedim. Bu nedenle ötekilerin bana dair söylediklerine kulak kesiliyorum; onlara dikkat çekici ve mutlu bir kişi görünüp görünmediğimi merak ediyorum."
Sayfa 540 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Bana göre matematik, duyuüstü anlaşılır bir dünyaya inancın yanı sıra, öncesiz-sonrasız ve tam hakikâte inancın da baş kaynağıdır. Geometri tam daireleri ele alır; duyulur hiçbir nesne tam olarak daire değildir; pergelimizi ne kadar dikkatli kullanırsak kullanalım, bazı kusurlar ve düzensizlikler olacaktır. Bu da her muhakemenin duyulur nesnelere karşıt olarak ideale uygun olduğu görüşünü ima eder; daha ileri gidip, düşüncenin duyudan daha soylu ve düşünce nesnelerinin duyu-algı nesnelerinden daha gerçek olduğunu savunmak doğaldır. Zamanın öncesizlik-sonrasızlıkla ilişkisiyle ilgili mistik öğretiler de soyut matematikten güç aldı; çünkü matematiksel nesneler, örneğin sayılar, gerçekseler, öncesiz- sonrasızdırlar ve zamana bağlı değildir. Bu tür öncesiz- sonrasız nesneler, Tanrı’nın düşünceleri olarak tasavvur edilelebilir. Platon’un Tanrı’yı bir geometrici kabul eden öğretisi ve Sir James Jeans’ın Tanrıyı aritmetiğe düşkün gören inancı buradan kaynaklanır. Pythagoras’tan ve özellikle Platon’dan itibaren, vahiy dinine karşıt olarak rasyonalist dine, tamamen matematik ve matematiksel yöntem egemen olmuştur.
Sayfa 87 - ALFA FELSEFE
"Sayın rahip, Yuşa'nın* güneşi durdurduğuna ya da durdurmadığına inanır mısınız?" ...
"Değindiğiniz Yuşa'nın Kitabı'ndaki yorum gerçektir; hem kelimesi kelimesine doğru, hem de manevidir. Sizden önce, bir sürü inançsız ona toslayıp sersemlemiştir. Hiç çekinmeden size şöyle diyebilirim: Doğru, bu mucizenin yorumlanması konusunda iki
