Rüyaya inanır mısınız?
Siz de salih rüyalar gördünüz mü? Yani rüyanızda yaşadığınız bir hadiseye, uyandıktan birkaç saat sonra veya birkaç gün sonra, aynen şahit oldunuz mu? Ben öyle rüyalar gördüm ki, uyandıktan bir süre sonra, bazen de birkaç yıl sonra, o rüyada şahit olduğum hadiselerin bütün çizgilerini, bütün renklerini, bütün kişilerini,
Kendi bedenime sahip değilken, onun aracılığıyla bir şeylere sahip olabilir miyim? Sahip olmadığım ruhumla bir şeylere nasıl sahip olabilirim? Zihnimi anlamazken, zihnim sayesinde nasıl anlayayım?
Duygularımız geçer; demek ki onlara sahip olamayız. Hele de ne olduğumuzu ortaya koyanlara. Esen rüzgârın ait olduğu akarsuya sahip olabilir miyiz?
Ne bir beden var bize ait olan ne de bir gerçek - bir yanılsama bile yok. Yalan hayaletler, yanılsama gölgeleriyiz ve hayatım dışarıda da, içerideki kadar anlamsız.
Var mı şunu söyleyecek kadar ruhunun sınırlarını bilen: Ben,kendimim?
Ama hissettiklerimi, benim hissettiğimi biliyorum.
Bir başkası bu bedene sahip olsa, onda benimle aynı şeyi mi ele geçirmiş olur? Hayır. Bedendeki bir başka duygudur sahip olduğu.
Herhangi bir şeye sahip miyiz? Ne olduğumuzu bilmezken, neye sahip olduğumuzu nasıl bilebiliriz?
Eğer yediğin bir şey için "ona sahibim" desen, seni anlardım. Yediğin şeyi kendine dahil ettiğine, kendi maddene dönüştürdüğüne, onun içine girişini hissettiğine ve o andan itibaren sana ait olduğuna şüphe yok. Ama yediklerinden bahsederken hiç "sahiplenilmiş" demedin. Bu durumda, sahip olmak diye neye diyorsun?
Can YayınlarıKitabı okudu
Artık sevgi dilenmek yok; anla kalbim.
Ne çok umut verdiniz.
Nasıl sevdim.
Asla kırılgan değildim.
Hiç beklentim yok derken, beni eşyalar kadar hissiz sandığınızı farkettiğimde anladım ki beni sevmenizi beklemişim.Bir gün kendimden özür dilerken yakaladım aklımı...Avuntularla kandırmıştım ruhumu ve kalbimi...Her gün bir bahane bulmuştum kendime, insanlara emek vermekle öğretecektim duyarlılığı, koca yürekli olmayı, gülümsemenin içtenliğini ....severken çoğalmayı, biz olmayı....
Ödünç verdiğiniz bir rengi gökkuşağına çeviremediğim için üzgünüm.
Borçlu değilim.
Suçlu hiç değilim.
Ama büyük bir yanardağ kadar sevdim.Taa ki ateş kalbime düşene kadar, sevgi sellerinizden bir kova su bana düşmeyene kadar...Bir kova su vermeyi bilmeseydiniz yine anlardım.Ama ırmak ırmak başka dağ eteklerinden aktığınızı gördüm.Serin sularınıza muhtaç olmama arzusuyla, dualarımı üfledim küllerime.... Yeryüzünde koca bir yürek ile varolmaktan asla vazgeçmedim. Farkındalıklarımda katkısı olanlara ne kadar minnettarım bilemezsiniz.
Beni görmezden gelerek bana bir ben daha hediye ettiniz.
Sonay KARASU