"Siz, Sayın von Goethe, bütün dâhi kişiler gibi insan yaşamının güvenden yoksunluğunu ve umarsızlığını açıkça gördünüz, an'daki eşsiz güzelliği ve bu güzelliğin sonradan içler acısı şekilde solup gidişini, güzelim yüce bir duygunun bedelinin sıradan günlük yaşam zindanında soluğu almaktan başka türlü ödenemeyeceğini, doğanın yitirilmiş
..
Herzaman hissetmem bunu. Ama bu kez hissettim. .
“Kitap okumayı seversin. Fakat bazı kitapların okunması için zamanının gelmesi gerekir. Kitabı anlayabilmen için biraz daha kitap okumalısındır. O yüzden bazı kitaplara erkensindir.” #bozkırkurdu da benim için böyle bir kitap oldu. Kitabı bir türlü ilerletemedim. Bazı yerlerini dönerek tekrar tekrar okudum. Zihnimi zorladım. Not aldım. Üzerine düşündüm. Ama nafile.. 18 Ekim’den bu yana sadece 60 sayfa ilerleyebildim. Kitap için erkendim. Bu yüzden sonraya bıraktım bu kitabı okumayı. Yani bazen usu da ruhu da fazla zorlamamak lazım.?
Başka bir kitapta görüşürüz..
5895 kelime ile eziyete kabul edenler gelsin. :P :D
Kitap hakkında konuşmadan önce beni Hesse amcanın etkinliğine davet edip Demian kitabını hediye eden Goca Angaralı, Çocukların beyinlerini yakan dersin öğretmen adayı, Atlara fısıldayan ve Pozitifliği ile insanların içini ısıtan 
Beyza ‘ya teşekkür ederim. O olmasa bu kitabı büyük olasılıkla en az 1 yıldan önce
Yaşam konusunda bir fikrin vardı; içinde bir inanç, bir beklenti yaşıyordu; eylemlere, acılara ve özverilere hazırdın. Ama yavaş yavaş anladın ki, dünya hiç de senden eylemlerde ve özverilerde bulunmanı istemiyor; yaşam, kahraman rollerine ve benzeri şeylere yer veren bir kahramanlık destanı değil, insanların yiyip içmeler, kahve yudumlamalar, örgü örmeler, iskambil oynamalar ve radyo dinlemelerle yetinip hallerine şükrettikleri rahat bir orta sınıf evidir. Kim bunun başka türlü olmasını ister, kim gönlünde yiğitliği ve güzelliği barındırır, büyük yazarları ve ermişleri baş tacı ederse, o bir aptaldır, bir Don Kişot'tur.
Sayfa 143
Altın Yol
Bir konsere gitmiştim, orkestra eski ustalardan birinin olağanüstü güzellikteki bir eserini çaldı, tahta üflemeli sazlar tarafından yavaşçacık icra edilen parçanın iki ölçüsü arasında öbür dünyanın kapısı önümde yeniden aralandı ansızın, gökleri uçarak geçtim. Tanrıyı iş başında gördüm, mutlu acılar çektim, bundan böyle dünyada hiçbir şeye karşı
"Siz, Sayın von Goethe, bütün dahi kişiler gibi insan yaşamının güvenden yoksunluğunu ve umarsızlığını açıkça gördünüz, an'daki eşsiz güzelliği ve bu güzelliğin sonradan içler acısı şekilde solup gidişini, güzelim yüce bir duygunun bedelinin sıradan günlük yaşam zindanında soluğu almaktan başka türlü ödenemeyeceğini, doğanın yitirilmiş masumiyetine duyulan yakıcı, bir o kadar da kutsal sevgiyle ölümcül bir savaşı sonsuza dek sürdüren us ülkesinin ateşten özlemini, boşluk ve belirsizlik içindeki bütün bu korkunç salınımları, ölümlülüğe mahkum edilmişliği, kesin bir geçerliliğe asla ulaşılamayışı, bu hep deneyselliği bu hep amatörlüğü, kısaca insan varlığının tüm umarsızlığını, kaçıklığını ve yakıp kavurucu çaresizliğini duyumsadınız.
Sayfa 91Kitabı okudu