Çocukluğun arka bahçesi vişne ekşisi tadındadır. Hatırlamak, bayramlık elbiselerde leke bırakır. Oysa herşeyi unutmak kabildir. İyidir unutmak, göz temizliğidir. İnsan unuttunca ve unuttukça, bir kedi gibi kendi kabahatinin üstünü örtebilir. Yeter ki hafıza üşüsün....
Bayram
İlk kim dedi "bayramlarda el öpmeyin, el öpmek geriliktir, tokalaşın" diye? Ve ilk kim inandı?
İlk kim "aman hastalık bulaşıyor, dikkat çok sarılmayın bayramlarda" dedi ve ilk kim buna itibar etti?
İlk kim "bayramlar tatildir, güneye inelim" dedi, ilk hangi araba yolunu memleketten sahile çevirdi?
İlk hangi evde
Sayfa 100
Sadece gelinlikler midir önemli olan ve saklamaya değen?
Ya çocukken alınan bayramlık elbise, aşık olduğunuz gün giydiğiniz kırmızı tişört, seçerken bunalım geçirdiğiniz mezuniyet tuvaleti, ilk kravat, hayatınızın işine başvururken üzerinizde olan siyah takım?
Hatta,23 yaşındayken, hayatınızın en güzel gecelerinden birinde, Bodrum'da giydiğiniz ve içinde kendinizi herkesten güzel hissettiğiniz,çirkin, fosforlu yeşil bir bluz? O daha mı önemsiz?
Asıl amaç,her iyi günü, bütün detaylarıyla paketleyip saklamak galiba...
Mutlu Bayramlar..
Şu bayram sabahının...
Yüzü-suyu hürmetine.
Çalsan kapımı...
Bayramlık gülüşünle.
Öpsen yüreğimi...
Bir çocuk hevesiyle.
Koysan sonra...
Alın yazının olduğu yere.
Verirdim inan kalbimi...
Şeker niyetine..
Birhan Eroğlu
Czentovic gazetelerden esirgediği süslü cümleleri, kendisiyle ilgili anekdotlar doğmasına meydan vererek zamandan bol bol telafi etti. Çünkü tartışmasız usta olduğu satranç tahtasının başından kalktığı an, korunmasız Czentovic tuhaf ve neredeyse gülünç bir görünüme bürünüyordu; bayramlık siyah takım elbisesine, biraz küstah bir inci iğne iliştirilmiş albenili boyunbağına ve özenle bakımı yapılmış parmaklarına karşın, devinimleri ve tavırlarıyla köyde papazın odasını süpüren aynı özürlü köylü çocuğuydu.
Şükrü Erbaş
"..Otur yanı başıma bilerek yanıldığım,
Zayıflığım benim, bayramlık sevincim.
Otur yakınıma, otur yalnızlığıma…
Yalan bile olsa,
yanlış bile,
suç bile.."