“Kalbimi kelimelerle doldurdum. Mektuplarım onun için parmaklarını yakıyor. Dudaklarını da yakacak. Dudaklarını ve bütün varlığını. Ben pervane değil, ateşim. Kıskanıyorum kelimeleri. Birer kelebek gibi sana uçuyorlar. Kelimeler senin kokunla sarhoş…
Sayfa 6
Sen yoktun o zamanlar,
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben.
Ne zaman bi dert gelse bana,
yağmur yağar,
dinler, dokunur,
ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım.
Ateşim sönerdi.
Sonra büyüdüm.
Gözlerini gördüm,
yandım,
yağmur yağdı,
ve ilk kez sönmedim.
Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim.
Hikmet Anıl Öztekin, Elif Gibi Sevmek kitabında birini ‘Bir’ olan için sevmenin hüzünlü huzurunu yazdı. Sevmek ki, Elif gibi dosdoğru sevmek, yüreği abdestli sevmek…
Bu kitap;
Tefekküre meyl ettiren her yolu,
bir Elif miktarı yüreğine yâr edinen,
dünyaya hâlâ daha alışamamış herkese…
"Yolsuz ve yolcusuz yolculuklara içimde çıktım. Ben kendimi, içimde kaybettim."
"Dört doğru seni götürdü."
"Anne bak yine terli terli Aşk içtim. Ateşim düşmüyor yârin yüreğine."
"Eyvallah"
Sayfa 199Kitabı okudu
Mavi Saçlı Kız
Mum sönmemeli
Nefesimi tutuyorum
Oturup saatlerce mumdaki alevi seyrediyorum
Nefesimi ateş titriyor kalbin heyecanı gibi
Mum sönmemeli
Nefesimi tutuyorum
Ve yine bir an da hayallere dalıyorum
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum.
Ateş hala yanıyor,
Mum sönmemeli.
Hayal kurarken mum yanmalı ,
Onu görmeli ,
Sıcaklığı hissetmeliyim
Odam Mum ışığında daha güzel,
Her şey daha güzel
Çirkinlikleri görmüyorum mum yanarken
Mum sönmemeli
Elektrik yanmamamlı
Ve ben
Çirkinlikleri görmeyiyim birazcık olsa da ...
Gözyaşlarım tükendi sandığım an ateşim söndü.
Burçak
28.11.'94
Sayfa 241 - Yapı kredi - Burçak ÇerezcioğluKitabı okudu
ben durmadan yükselen bir ateşim
patlayan bir arzuyum
susuzluğun kisvesiyim
Sayfa 41Kitabı okudu
Ben hem ateşim hem de kurumuş çalı;
Bir parçam diğerini tüketip durur.
