"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
(8 Mart)Kadınlarımıza ithafen...
Kadınım ben!
Benimde duygularım var.
Bende doğdum,
Bir ana ve babadan.
Bende çocuktum.
Daha onbeş idi yaşım.
Bilmezdim evlilik ne
Ben evcilik sandım.
2350 yıl öncesinde ideal Devlet Düşünceleri
Kaç metredir benim yokluğum?
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
Sonunda bende alıştım.
Ah.. dedim sonra,
Ah!
Sayfa 16Kitabı okudu
Lütfen, yalnızlığımı çok görmeyin.
Benim dünyam karmakarışık, dokunanı içine alıyor, içinden çıkamaz hallere sokuyor. Gelenin gitmesi de bundandır. Çünkü karışmış bir yumağı çözmek sabır ister. Gözden kaçırdığınız küçük bir detay var. Yumak siz onu çözerken, bazen kırılır, bazen yıpranır, bazen düğümleri incitir. Sabrına hayran bırakacak kimse olmayacak. Yok, yanlış anlaşılmasın, çünkü zor olan taraf benim. Bu halimden memnun muyum? Hayır! Kimse anlaşılmamaktan memnun olmaz, olmadı umursamaz tavırı takınır. Kendimi anlatamadığım yerde bırakmaya alıştım. Madem anlatamıyorum, demek ki sorun bende. Kimseye sorun olmamak en iyisi.
Kitabsever
Kitabsever
@kitab_meleyi
·14 Şubat 2022 19:08
Yalnızlığın arkadaşa ihtiyacı varmış,
Bir süreliğine onunlayım, mazur görün..
Kitabsever
Çay ve Rıhtım ve Piyano ile Kaybetmek
“Mersin limanında, rıhtımdaki Romen bandıralı konteyner gemisine yükleme yapılırken, kilidi kırılan konteynerden düşen bir piyano, oradan geçen çay yüklü bir kamyonun kontrolünü kaybederek denize uçmasına sebep oldu. Kayıp ve arama çalışmaları devam ediyor”
Ne kadar saçma bir haber dedim kendi kendime ve televizyonu kapattım. Suratımda
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım.
Kaç metredir benim yokluğum ?
Benden daha çok var sanmıştım
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
Sonunda bende alıştım
Ah...dedim sonra,
Ah!