geç de olsa beni anlayan birini buldum
“Otuzuma yaklaşmaktayım… Bugüne kadar ne yaptığımı düşündüm. Bir sıfırdan başka netice alamadım. Hayatta hiçbir şey yapmış olmamak gibi korkunç ve utandırıcı bir şey var mı? Son zamanlara kadar ‘Fena bir şey yapmıyorum ya!’ der ve kendimi temize çıkarmaya çalışırdım. Fakat hadiseler gösterdi ki, fena olmayışım tesadüf eseriymiş, fırsat düşmemiş, zaruret olmamış. Nitekim hayatın ilk çelmesinde yuvarlanıverdim. İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir. Bende bu fena cevher fazla miktarda mevcutmuş. Belki herkeste var… Fakat insan olan onu söküp atmasını, yahut boğmasını biliyor… Dokunmadan bırakmak, bir gün başını kaldırmasına meydan vermek olur…”
Beni anlamıyorlardı.
"... ben, kendimi birdenbire dilini bilmediğim bir yabancı ülkede buldum..."
İçimde hep eksikliğini hissettiğim şeyi buldum.
Başkasının beni sevmesi değil, kendimi sevmem eksik.
Sayfa 14Kitabı okudu
Neden bilmem, bir sıkıntı var içimde.
Artık bıkkınlık geldi, sizi de bıktırdı dediğinize göre
İyi de, bu duygu nereden bulaştı bana, Nereden buldum, nereden sahiplendim ona?
Ne anlama geliyor, nereden çıktı, bilmiyorum;
Bu sersemce sıkıntı öylesine kavramış ki beni
Kendimi tanıyamaz oluyorum neredeyse.
Sayfa 1Kitabı okudu
Ben seni sende değil bende buldum
Beni ben yapan sensizliğinde.
Sayfa 80Kitabı okudu
Yorgunluğumun nedenini buldum :)
Sürekli olarak bir duygudan bir başkasına atlamak, hiçbirini tam yaşayamadan hepsini şöyle bir hissedip geçmek beni yormaya başlamıştı.
Sayfa 30
