Dünya Kadınlar Günü'ne Bir Mektup
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Bilinmeyen Bir Erkeğin Mektubu
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
Bensiz sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın.
Sayfa 156 - PDFKitabı okudu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın, beni bensiz bıraktın
Sayfa 187Kitabı okudu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ümit Yaşar Oğuzcan
"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın."
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
Mutsuz bir kadın ne kadar güzel olabilirse o da o kadar olmuştu.
Bitti. Sanırım ben de bittim. Bazı bitişlerin ardından başlamak zordur ama bir yerden başlamalıyım sanırım yazmaya. O bir yer neresi onu da bilmiyorum. Bir kitap okudum hayatım değişti, der 
Orhan Pamuk, ekliyorum: "Bir kitap okudum, başıma gelmeyen kalmadı."
Yolculuktan yolculuğa sürüklenirken, zamandan zamana savrulurken buldum kendimi. Bir
Sen bir peygamber gibi kendi kuyuna indin İskender, ama ben bunu bile yapamam ve “beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın” diyeceğim. Anka Kuşu sadece masallarda olurmuş, sana vasiyet ediyorum: beni topluma göm!
Dizelerin ile sevdayı bana sen öğrettin ve şu an sevdasızlığın hesabını senden sorabilirim.
Sayfa 97 - mektuplar/zaferKitabı okudu
360.jpg){kind=small}
Vefasızlara..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sayfa 156 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın.
Kitabın çıktığı gün ismini duyduğumda eksik bir cümle gibi geldi "Beni Kör Kuyularda" ve bir kitaptaki alıntıyı anımsattı bana. 
Nazan Bekiroğlu nun 
Mücellâ kitabında "Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın." diye bir cümle geçiyordu. Sanırım bu cümle Nazan Bekiroğlu'nu da etkilemişti benim gibi..
Sadece o cümleyi yazsam kitabı özetlemiş olurum sanırım. Çünkü bana göre yazar da bu yarım kalmışlığı gözümüze sokmak için cümlenin devamını getirmedi..
Kitapta bir olay anlatılmış ama ben arka metinde neler verilmek istemiş, bundan bahsetmek istiyorum.
Öncelikle benim her zaman önemsediğim "empati" konusuna değinmiş. Yani argo tabiriyle "Senin anana bacına yapsalar hoş olur mu?" İnsanların ne kadar bencilleştiğini, "bana dokunmayan yılanın bin yıl yaşadığını", bir tahta gibi vurdumduymazlığı, korkunun hakim olduğu bir toplumda zulmün hüküm sürdüğünü anlatmış canım 
Hasan Ali Toptaş . Bu kadar da olur mu? Olur demiş, hatta daha fazlası da olur. Siz susarsanız, olur.
Bir nevi isyan, sessiz bir ÇIĞLIK duymak isteyenler bu kitabı okuyabilir, iyi okumalar :)
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Sayfa 187
"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın.."
Ellerimden nasıl da kurtulup ona koştu!..
Sayfa 59 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın...
Ümit Yaşar Oğuzcan