Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.0
İçimdeki Müzik
Sharon M. Draper’den okuduğum ilk kitap…
İçimdeki Müzik; 33 bölüm ve toplamda 255 sayfadan oluşuyor.
11 yaşındaki Melody adlı engelli bir çocuğun; aile, arkadaşlık, okul ve hayat mücadelesinin samimi bir dille anlatıldığı İçimdeki Müzik, okuru insan üzerine düşünmeye davet ediyor. Bir kelimeyi söyleyemediği için onu işaret yoluyla ya da yazılı olarak anlatmaya çalışan Melody’nin zor hayatı birçok satırda kendini hissettiriyor.
Okul ortamının, öğrenciler arasındaki dayanışma ve çekişmelerin, bu olaylar özelinde insan ilişkilerindeki iletişim problemlerini de arka planda tutan kitap okunmaya değer.
Çeviri kitaplarda iyi bir çeviri olamama ihtimali beni tedirgin etse de Zeynep Kürük’ün çevirisi bu tedirginliğimi boşa çıkarmış oldu.
Kitaptan bazı alıntılar:
“Düşüncelerin kelimelere ihtiyacı vardır. Kelimelerinse sese” (11).
“Bazen kafamda bir 'sil' tuşu olsun istiyorum” (17).
“Bir sürü kelime biliyordum ama kitap okuyamıyordum” (20).
“Normal, berbat bir şey” (242).
“Bebek için küçük tekerlekli bir sandalyeden daha kötü bir şey düşünemiyorum” (245).
“Şimdiye kadar tek kelime konuşamadım. Neredeyse on bir yaşındayım” (255).
Ortaokuldan itibaren hemen her yaşta bireye hitap eden İçimdeki Müzik okunmalıdır. :)
Doğu bilgeliğinin en başta gelen kaynaklarından biri... Hintlilerin kutsal kitabı... Bir yaşam felsefesi... Bir şiir... Mahabharata destanının bir parçası... Savaş başlamak üzere... Savaş alanının ortasındaki bir atlı arabanın içinde, savaşmak istemeyen bir yiğit diz çökmüş, okunu yayını elinden bırakmış... Arabacısından Bhagavat-Gita'yı dinliyor... Uyanıyor, bilinçleniyor... Arabacı bilinç, atlar kamçılanan istekler, savaş yaşam, tekerlek zaman, araba beden, arabanın sahibiyse "ben"... Ya kendisini her şeyden ayrı gören bu "ben" kim? Bhagavad-Gita'nın adı bilinmeyen yazarı, Hint felsefelerini, inançlarını, uygulamalarını gözden geçiriyor, tartıyor ve bir senteze ulaştırıyor. Zaman ve sınır tanımayan görüşlerini açıklıyor ve yaşam savaşı içinde kendi kendini tanımanın öğretisi olan Karma Yoga'yı geliştiriyor. Eski çağlardan beri filozofları, bilgeleri, gizemcileri, gönül ve yol erlerini etkilemiş olan bir kitap Bhagavat-Gita.
Muhteşem bir eser ama maalesef çeviri berbat. Kitabın büyük bir çoğunluğunda felsefeyi açıklamaya çalışılmış. Bu yüzden bir süre sonra sıkmaya başlıyor.
Okumak isteyenlere bu kitabı öneririm ama başka bir yayın tercih etmenizi tavsiye ederim.
Mesleğinin kendisiyle örtüşmediğini, boş bir çaba içerisinde olduğunu fark eden genç bir şair Kappus ve çözümü Rilke'ye şiir denemelerini göndermekte buluyor. Kendisini en iyi o anlar çünkü, aynı yollardan geçmişti ruhsal sorunlar yaşayıp okuldan ayrılmıştı o da. Ve cevap geliyor. Genç şaire Rilke tarafından yazılmış on samimi mektup karşılıyor bizi, genç şairin içindeki buhranları Rilke o kadar iyi anlıyor ki bir dost olarak yaklaşıyor. Öyle ince bir ruha sahip ki Rilke, kırmadan incitmeden eleştiriyor genç adamın şiirlerini... "Kendimi de bir yabancı olarak, bir yabancıdan biraz daha değerli kılmaya çalıştım."
80 sayfalık incecik bir kitap olduğuna bakmayın, sonsuz kelime var içerisinde. Nelerden bahsetmiyor ki, çaresizliği anlatıyor, yalnızlığını anlatıyor bize. En çok da şiirin ne olduğunu ve bir şair için ne anlama geldiğini görüyoruz. Seni asla anlamayacak insanlara kendini anlatmaya çalışmak... İnsan daha güç durumda olabilir mi? Yapmayın, diyor kendinize yazık edeceksiniz. Biliyor Rilke, yürüyen bir mezarlık değil miydi şair?
Eseri Palto Yayınlarından okudum ve berbat bir çevirisi vardı. Bazı cümleleri anlamak için defalarca okumak zorunda kaldım. Neyseki kötü çeviri bile kitaba gölge düşüremedi, Rilke yazmış sonuçta. :) Seninle tanıştığıma mutluyum güzel adam, daha çok kişinin seni tanıması dileğiyle...
İlk defa bir Goethe kitabı okudum. Bu yüzden diğer eserleriyle karşılaştırma yapamayacağım. Bence kitabı anlamak ve daha derinden hissetmek isteyenler bu kitabı depresyon dönemimde okumalılar çünkü ancak o zaman Werther’i anlayabilirler. Hani insanın sınanmadığı acı üzerine yorumlar yapması çok basit ve kolaydır. Werther’i de bence herkes
İki kitap da okuduğumuz Jules nerede. Şeyy çünkü neredeyse orada kalsın çünkü ben Çarpık Nefrette ki Jules’e bayıldım. Ne istediğini bilen, istediğini aldıktan sonra ona sımsıkı sarılıp asla bırakmayan birisiydi. Bayıldım kendisine. Kitaba başlamadan önce nefret ettiğim kız karakterlerin başında yer alıyor olabilirdi kendisi ama kitabı okuduğumda
344 syf.
·
Puan vermedi
Bunların bir yerlerde gerçekten yaşanıyor olması …
Okuması, üzerine düşünmesi gerçekten zor bir kitap. Genelde bu tarzda kitaplar okudum ama çeviri olarak hiçbiri bunun yanından geçmiyor.
Burda Gerçekten pislik bir Efendi var ve o kadar berbat şeylere maruz kalıyor ki Pim. O süreçleri okumak yer yer çok zorladı. Hele o son. Nasıl bir sondu aman yarabbim.
İkinci kitabı okumamak için tutuyorum kendimi. Açıkçası Pim’in kendi içindeki mücadelesini gerçekten takdir ettim. Olan bitenin farkında ve yapabileceği bir şey olmaması. O çaresizlik hissi o kadar kötüydü ki. Çoğu yerde gerçekten canım sıkıldı, ruhum daraldı.
Kitap kesinlikle herkese hitap etmiyor, istismar, zorla alıkonulma, işkence.. Bunlar kesinlikle kolay okunan şeyler değil.
Pim’in kaçırılması, düşünceleri beni gerçekten üzdü. 5 kitaplık bir serinin ilk kitabı olması açısından baya düşündürmüştü beni. Yazar acaba 5 kitaba sığacak ne yazdı diye. Kitap kaçırılma sonrasında 2 yıl zaman atlıyor ama genel itibariyle kitabın tamamı birkaç haftalık bir süreci anlatıyor hatta belki daha kısa bir zaman dilimini. O açıdan kendini okutturacak şeyler çıkacaktır devamında ama asla kolay şeyler olmayacaktır :(..
