uzun metrajlı bir film değil. mürekkep lekesine bulanmış mühim satırlar bunlar. üzerine birkaç damla...
çevir sayfayı, bulanların başta kaybolanlardan olduğuna dair çakıl taşına takılan aforizmalar üret. yazık... yazık ki şairler kadar... cesur olmaya... mahcup ve endişeli çizgisinin içten gelmesi kâfi sanki. çevir sayfayı, forslu kelimlere gerek yok biliyorum, o da biliyor, mesele aynı renk kalemle... avcuma çiçek tohumları bırakıp beklemeye başladı. ip, kalp, hemhâl olma...
çevir sayfayı beklerken şiirlerinin sonuna verâ ismini itina ile yazdı. çizgiler, altı kırk beş vapuruna takılırken üsküdar'da ezan okunurken ve hâlâ adım atmaya çekiniliyorken...
mühim değil, çevir sayfayı.