Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Hala etkisinde olduğum, okurken bitsin ve bitmesin arasında kaldığım enfes bir eser. Beklentimin oldukça üstünde olan, yazım dili oldukça akıcı, okuru eserin içine alan ve ana karakterle yer yer bütünleşebildiğiniz okuması oldukça keyifli bir eser. Ölümü nasıl betimlediğinize bağlı olarak eserin size dokunduğu noktada farklılaşacaktır. Asıl ölümün fiziksel mi? ruhsal mı? olduğunu sorguladım ben..Birçok okur direk fiziksel ölümle nitelendirirken benim kitabın sayfaları içerisinde kaybolduğum da bile aklımın ucuna bile gelmedi fiziksel ölüm. Sorgulamalar yaşadığım, gelgitlerimin bolca olduğu, alt cümleleri yorumladığım ve gerçekten zaman zaman eseri bitirmek ve bitirmemek arasında kaldım. Bitirmemekte ki kastım bitmesini istemememden kaynaklanmakta bu arada. Sizde öyle olur mu? bilmem ama bazı eserler bende varoluşsal sorgulamalara neden oluyor, ölüm ama ruhsal bir ölüm..Kitabın ilk başında da dediği gibi “ …peki insanın kendi nerde?”. Keyifli okumalar..
112 syf.
·
Puan vermedi
Özgür irade başka bir çağın mitidir; medeniyet tarafından yıpratılmış bir nesil iradeye inanmaz. Belki zorbalığa sığınır. s 32.
Bu kalabalık yalnizlik da neyin nesiydi? s.49.
Ve ardından birdenbire anladim ki , hayatımı bekleyerek gecirmisim ve kendimi ölümüne uyuşturmuşum. s. 60.
Hayalet Işık Pierre Drieu La Rochelle
Tutunamayan bir adam Alain. Kadinlarla iliskileri karmasik, madde bagimlisi, varolusunu sorgulayan, tutarsiz duygulari arasinda gidip gelen bir karakter yaratmis yazar Pierre Drieu La Rochelle. Alain karakteri, birileriyle duygusal bag kurmaya calisan ama bir turlu bunu basaramayan, melankoli icinde kaybolarak yasamina son vermek isteyen bir adamin portresi. Yazar Alain karakterini yaratırken, intihar eden yakin arkadasi Jacques Rigaut'dan etkilenmis. Yazarin hayati da arkadasinin sonuna benziyor . Rochelle dadaist ve surrealist cevrelere yakinlik duyan ve Aragon ile yakin arkadas. Görüşleri zamanla fasizme kayan yazar, Paris'in Naziler tarafından kurtulusundan sonra yasamina son vermiş. Bu acidan bakildiginda, yazarin arkadasi Rigaut ve Alain karakteri ile benzer noktalari oldugunu görebiliriz. Metin bastan sona karamsar ve melankolik bir metin. Icinde insani dusunduren ve alti cizilmesi gereken cok cumle mevcut. Melankolinin icindeki bir adamin sessiz çığlığını herkes duyar ve sever mi bilmem ama ben cok sevdim. Sorgulayan okurlarin sevebilecegini düşünüyorum ama yine de herkese gore bir metin degil. Iyi okumalar
Sefalet pek az okunma oranına ve pek hoşnut yorumlara sahip olmasa da bence zamanına göre gayet güzel bir dille yazılmış pekala iyi bir kitap. Açıkçası kitap ne zaman yazılmış, daha doğrusu hangi edebi döneme denk geliyor bilmiyorum ama kitapta ara ara şu Tanzimat Dönemi yazarlarının yaptığı hataları görmek mümkün. Hatalar dediysem de bu ismi
Kitap hakkında ne söylesem bilemiyorum, bazen kitaplarda başkalarının görüp benim göremediğim bir şeyler aramaktan yoruldum. “Acaba yazar ne dedi?” “Hmm acaba şu kadehi şuraya koyarken bilmem neyin neyi oldu” şeklinde düşünmek beni yoruyor. 80 sayfalık bir kitabın bir amacı olmalı ya o şey o kitapda vardır ya da yoktor. Bir okur yazarın ne düşündüyünü çözmeye çalışırsa işimiz var demektir. “Kızıl Kahkaha” mesela yazar 80 sayfa yazmış ,savaşı bildiyim cümlelerle deyil ama öğle anlaşılır ruha işleyecek şekilde yazmış ki oturubda bu cümlesinde şu teoremi söyledi diye düşünmüyorsun. 80 sayfalık bir kitabın verdiği şey nettir yani neyi okuyorsan odur .
Kitapta karakterini sonuna kadar sorguladığım bir yaşlı amcamız var ,üzgünüm ama fırının önünde kuyruk olmuş ekmek almaya çalışan insanlar üzerinde 10 dakika empati kuran, savaş hakkında bir kelime bile duymak istemeyen adamın , kendi uçkuruna düşkünlüğü yüzünden ,kendi boş anlamsız hayatına bir macera katmak için giriştiği zamparalığın ve o ölüm korkusu kapıya dayanınca, para karşılığında yattığı kadınla empati kurmaya bilmem ona bir şeyler öğretmeye çalışması ,en sonunda yaşlılar ve gençlerin ilişkileri yönünden kitap yazması falan bundan bilmem ne teorisi bilmem ne duygusu yok . Empati kurulucak bir olay örgüsü yok. Tolstoy “İvan İlyiçin Ölümü” daha güzel bir örnek. Bu kitapda yaşlı adam bir şey aramıyor ya da aydınlanmıyor, yozlaşmış kendi bencilliği içinde yaşayan ve kendi zevkleri yüzünden ölen yaşlı bir adam okuyoruz ,fazla anlam yüklemeyin
İoanna Kuçuradi bir konuşmasında: ''Hani sorarlar ya, ıssız bir adaya düşsen yanına ne alırsın, diye, ben Küçük Prens'i alırım,'' diyordu.
Küçük Prens başımızın tâcı, o şaşmaz ama 
Marlo Morgan 'ın iki kitabı yanımda olduktan sonra, her şey yolunda olur, diyebilirim.
Bir sürü şeyler söyleyenler var, umrumda değil.. Yok
Yürümenin sanatsal felsefesi
Yürümekten pek de haz almayan biri olarak belki bu kitap yürümeye dair bakışımı değiştirir ve ben de yürümeyi daha çok severim diyordum.kitap şimdi bitti ve iyi ki okumuşum diyorum ve evet,yürümeye bakışım çok ama çok değişti.
Yazar yürümeye dair bakış açılarını yazar,şair veya tarihten ünlü bir kişiyle,o kişinin hayatıyla öyle güzel anlatıyor
Merhaba
Bugün sizlere Luna Yayınları’ndan E. Öznur Karadoğan kaleminden Eylül’ün Kızı kitabı ile geldim.
Eylülün Kızı,ismiyle kapak tasarımıyla ilk gördüğüm anda beni mutlaka okumalısın demiştiKızımın adıda olunca daha da çok ilgimi çekti
Daha ilk sayfalardan önsöz kısmından başladı kalbime dokunmaya,yazarın kalemini çok sevdim,sade,anlaşılır ve
Koku anıları uyandırır
Öncelikle müthiş bir hayal gücü ve zekice yazılan bir kurgu okuyacaksınız. Pancarla başlayan bu hikayede tarih öncesi krallıklara, oradan günümüz dünyasına bir gezi yapacak, bu gezi de mistik varlıklarla karşılaşacak ve ölümsüzlük arayışıyla kokunun ilişkisini keşfedeceksiniz. En iyi kokuyu bulma arayışında olanlarla, ölümsüzlük arayışında olanların arasındaki sebzenin yani pancarın keskin ve itici kokusunun çekim gücüne hayran olacak; yazarın yaratıcı hayal dünyasında çıkacağınız bu yolculukta en başından en sonuna sıkılmaya vakit bulamadan çok keyifli zaman geçireceksiniz. En önemlisi kokunun ne denli önemli olduğunu fark edeceksiniz.
Bazı kokular sizi geçmişte bir ana götürebilir ya hani, yani beynin bilmem neresinde oldukça derinlerde senin unuttugun o anı birden burnuna gelen bir kokuyla seni ansızın o ana götürüp ne olduğunu anlayamadığın bir durum yaşatır ya sana işte ondan çok daha fazlasıymış koku. Her şeyin zittiyla değer bulduğu dünyamızda koku deyince en müthiş kokunun yanında en kötü kokuyu da ihmal etmemek gerek tabi ki. En kötüyü bile bastirabilecek koku bulunduğunda ölümsüzlük o zaman anlam kazanmış olacak.
İyi okumalar .
10/10 puan verdi
Aziz Nesin'in Yaşar Yaşamaz karakterli ile yazdığı bir kitap. Filmi de çekilen kitaplardan ayrıca. Aslında hikaye, romandan çok Türk toplumu Türkiye eleştirisi gibi. Bürokratik saçmalıklarla alay ediyor ki gerçekte de var ülkede böyle olaylar. Daha doğrusu vardı. Hala var mı bilmem. Çünkü Türkiye'de değilim artık. Cahil bırakılmış bir
Uzun zamandır okumak istediğim bir eserdi. Eserde Ahmet Cemil kardeşimizi görüyoruz. Kendisi şair olmak isteyen bir adam. Babasının vefatı üzerine annesi ve kız kardeşi ile yaşar. Şair olmak için atıldığı yolda başına nice şeyler gelir. Hayal kırıklıkları Ahmet Cemil'in yol arkadaşıdır.
-Bilseniz, şiirin nasıl bir dile muhtaç olduğunu bilseniz!
Öyle bir dil ki... Neye benzeteyim bilmem? Konuşan bir ruh gibi güzel söz söylesin, bütün kederlerimize, sevinçlerimize, düşüncelerimize, o kalbin bin türlü inceliklerine, fikrin bin çeşit derinliklerine, heyecanlara, öfkelere tercüman olsun, bir dil ki bizimle birlikte gurubun hüzünlü renklerine dalsın düşünsün, bir dil ki ruhumuzla beraber bir matemin kederiyle ağlasın.
-Çocuklukta hep böyle değil midir? Hatıralar hava ve zaman etkisiyle yıpranmış, delik deşik olmuş bir sayfa şeklinde kalır. O zaman en çok etkileyen şeyler; hatıralar tablosunda en derin kazılır.
-İnsan, keder ve sevinç zamanlarında kalbinin katlanabileceğinden fazlasını diğer hassas bir kalple paylaşmak ister.
·
Puan vermedi
Çokkk sevdim,hemde çok fazla sevdim bu kitabı. Nazenin sokak sakinlerinin her birinin evinde misafir oldum sanki. Cemil bey ve Ayşe hanım tartışırken bir kenarda elimde çay bardağıyla onları izledim. Leyla ve Salih’in en mutlu anlarında onlara eşlik edip alkışladım. Esra’yla ve Ömerle birlikte bebekleri Murat’ı o hastane kapısında ellerinde tutup güç vererek birlikte bekledim. İlyas’ın Nermin’e olan bağlılığı,sevgisinin güzelliğini anlatırken Nermin’in tam karşında gözlerinde ki parıltıya şahitlik ettim.
Azize ve Ramazan’ın şükredilen şeylerin varlığı ancak şükretmeyi ihmal etmedikçe artar deyip ne çok şükretmemiz gereken,ailenin kendi içinde en kıymetli emanet olduğunu öğrendim.
Mahalle sıcaklığını,komşuluğun güzelliğini,aile olabilmenin verdiği mutluluğu çok güzel kaleme almış İrem Yaşar. Tek bir güne sığdırabiliceğiniz, etkisi ve okurken hayalinizde ki karakterleri, altını çizdiğiniz bir çok cümle’nin etkisinden kurtulamıycağınız,bence güzel bir başucu kitabı.
Hayatınızı bilmem ama Kitaplığınız da Eksik Birşey mi Var? diye kontrol edip eksikliği tamamlayın derim
Keyifli Okumalar
·
Puan vermedi
ben kitap okumaktan çok anlamam kitap okumayı pek bilmem ana göre yaşarım. bu kitapda ki yusuf ağabey de ben gibi sikinin keyfine yaşayan bi ağabey. ben gibi sonu pek iyi gitmiyor ama yapacak bir şey yok yusuf ağabeyin suçu. genel olarak çok garip bitmediği ve ikisinden birinin öleceği kesin olan bu kitap benim için duygusal bir izlenim yaratmadı
Tatil için Denizli’ye Ali’nin arabasıyla gidecek olunca Şamil C**’dan aldığım kitapları götüreyim bari dedim. Zaten birçoğunu okumuştum ama okumadıklarımı da koydum bavula. Geriye üç kitap bıraktım. İkisi, kütüphaneden alınca tek seferde bitiremeyeceğim kalınlıkta, bir de bu kaldı işte. Neden kaldı? Önünü, arkasını, içini okumadım. Sadece ismi,
Klasik Ana Huang kitabı
Ama ben popularitenin kolesi olmusum demek ki yine de okudum. Sert gorunusunun altinda kesfetmeye deger bir seyler yatan ultra super mega zengin erkekler bende en son yillar once lisedeyken falan kelebekler ucusturuyodu. Yanlis anlasilmasin zengin olmalariyla bi problemim yok ama en belirgin ozelliklerinin bu olmasi cok itici. Kimse bir Russo'ya bilmem napamazmis. Hakkindaki siddet davasindan kurtulmasi evrak isine bakarmis falan filan. Kim kopeksin ki sen. Kanima dokunuyo boyleleri. Aralarindaki ask da bana pek islemedi maalesef. Twisted serisinde en azindan asklar gercekciydi. Yine hayal kirikligi yani. Ama serinin sonraki kitabini okur muyum okurum cunku merak bir illettir.
Call me Ishmael diye başlayan tüm zamanlardaki en sevdiğim kitap. Belki de bütün insanlığa hitap eden sayılı anlatılardan bir tanesi. Bunu çok basit bir sebepten dolayı söylüyorum. Hikayenin teması insanın kendi kendini tüketmesi üzerine kurulu. Yaşantısı ve kendine özgülüğü ne seviyede olursa olsun her insan ömründe en az bir kere kendini bir şey uğruna tüketir. Çoğu zaman bu öyle bir tükeniştir ki bittim öldüm desen bile içinde yeniden doğmak için yeni bir seni ortaya çıkaracak kıvılcım bırakır. Bu kıvılcımı yeniden doğmak yerine geri kalan ne varsa onu da yakmak için kullanmak bir insanın vereceği en zor kararlardan biri olmalı. Sıradan insanlar başına bir felaket geldiğinde izlerini hatıralarında ve kararlarında taşır. Tekrar canı yanmasın diye elinden geleni yapar. Ahab gibiler ise bu acı ve nefretle denizleri geçmeyi ,dünyanın sonuna kadar peşinde olduğunu kovalamayı kafasına koyar. Bazen düşünüyorum olmuş olanı kabul etmek mi yoksa Ahab gibi hayatın acımasızlığı karşısında çileden çıkıp daha da acımasız bir şekilde durmak mı bir hikayeyi daha anlamlı kılar. Bunun cevabı ne olursa olsun şu bir gerçek ki; kafamızın içinde sallanan bir güverte ,bu güverte üstünde karanlık okyanusa bakıp derin düşüncelerle kendi balinamızı aradığımız anlar olacak. Teselli olur mu bilmem ama söylemekte fayda var. Yalnız değiliz. O güvertede bambaşka yerlerde olsak da hepimiz varız. Hepimiz acı sona kadar aynı acılarla peşinde olduğumuzu arıyoruz.
