kumsal
@binlercekeziyigecelersana
Düşünmeye başladığım ve bitirdiğim yerdir kitaplarım
23 Nisan
13 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnatçı duygularım kendime karşı da sessizdi
Siz yaşamaya, bense ölmeye gidiyorum. Acaba bunlardan hangisi daha iyidir, bunu yalnızca Tanrı bilir.
En iyi insan, ölü insandır.
Sayfa 39
Okur Takip Önerileri
Söyleyin, yoldaşlar, bizim yaşamımızın doğası nedir?
Şununla yüzleşelim : yaşamlarımız acınası, yorucu ve kısa.
Sayfa 9
Oysa düşünmek, her zaman acı veren ağır bir iştir.
Sayfa 186
Ego kullanışlı bir kurmacadır. Onu kullan fakat onun seni kullanmasına izin verme.
Sayfa 18
Zaten yaşlanmak da insanın geçmişinden artık korkmamasından başka bir şey değildir.
Sayfa 113
Güneşi kaybettim diye gözlerini kapama; yıldızların ışığını da göremezsin.
Sayfa 30
Ruhu zaten ölüydü şimdi bedenini öldürmek kalmıştı.
Sayfa 59
Yaralı onurunun kara yılanı, bütün gece yüreğine zehrini akıtıp durmuştu.
Sayfa 449
Ve işte bir katil ve bir fahişenin aşkı
Sayfa 416
Bütün hukuk usullerinin, hukuki kuralların, şu kitaplarda yazıldığı biçimde kendilerinden kaynaklandığı genel olaylar yoktur. Çünkü her olay; hiç değilse cinayet, işlenir işlemez özel bir olay halini alır.
Sayfa 424
Bu dünyada insan insana ancak kötülük edebiliyor, anlamsız birtakım biçimler nedeniyle bir damla olsun iyilik yapabilme hakkına sahip değiliz.
İnsan aklı, algılaması, tutkuların tutsağı oluyor çoğu kez.
Bence, gerçekten büyük insanlar, büyük acılar çekmek zorundadırlar.
İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.
Mutluluk ya da mutsuzluk, insanlar ya da yalnızlık, geçmiş ya da gelecek bir düştü. Arzuladığı hiçbir şey yoktu artık. Böyle bir anda suskunlaşmak - ölmek bu herhalde , diye düşündü.
Sayfa 63
Kaçmak, buradan binlerce, on binlerce mil öteye kaçmak istiyorum.
Sayfa 31
Annelerin kalbi ve kertenkelelerin kuyrukları aynı maddeden yapılmış kendilerini kurtarmak için kopuyor, sonra kendilerini yeniliyorlar.
Sayfa 73
Ama işte hayat böyle galiba. Aniden gelenler ve gidenler oluyor hep.
Sayfa 56
Asla.
Ama içimdeki termometre ona yaklaştıkça sürekli yükseliyordu ve bu benim asla arkamı dönemeyeceğim bir şeydi.
Sayfa 45
Gülümsedi bana. Yine de içim ısındı. İnsan bu yüzden ölümlü işte. Ölümü sevebiliyor.
Sayfa 31
-Ne yapıyorsun?
+İş...
-Ne işi?
+Düşünüyorum
Sayfa 35